Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Jan Łysakowski

Jan Łysakowski
Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1926
Magnuszew Mały

Data śmierci

11 lub 12 listopada 2008

Przewodniczący Prezydium MRN w Sanoku
Okres

od 25 kwietnia 1961
do 4 czerwca 1962

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Tadeusz Wojtowicz

Następca

Leszek Rychter

Odznaczenia
Medal 40-lecia Polski Ludowej

Jan Łysakowski (ur. 29 sierpnia 1926 w Magnuszewie Małym, zm. 11 lub 12 listopada 2008) – polski prozaik, dziennikarz, polityk.

Życiorys

Syn Stanisława i Olgi. Ukończył ekonomię na UMCS. Po II wojnie światowej ukończył szkołę oficerską piechoty i w latach 1945–1954 służył w Ludowym Wojsku Polskim, w tym jako oficer liniowy dowódca kompanii. Służbę odbywał głównie w Bieszczadach. Od 1955 do 1956 pracował w studium wojskowym na AWF w Warszawie.

Debiutował jako prozaik w 1953 na łamach tygodnika "Żołnierz Polski". Od 1956 członek PZPR. W latach 1956–1962 mieszkał w Sanoku. Został wybrany radnym Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku: wybierany w 1958, w 1961[1]. Po odwołaniu Tadeusza Wojtowicza, 25 kwietnia 1961 został wybrany na stanowisko przewodniczącego Prezydium Miejskiej MRN w Sanoku[2], które pełnił do 4 czerwca 1962 (jego zastępcami byli Jan Skalski, następnie Leszek Rychter). Ustąpił ze stanowiska podając zły stan zdrowia[3] oraz niemożność podołania obowiązkom[4]. Następnie w latach 1961–1978 mieszkał w Tarnobrzegu, gdzie był redaktorem gazety „Siarka” (innym redaktorem był Wiesław Koszela[5]). Ponadto publikował w tygodniku społeczno-kulturalnym „Widnokrąg”, ukazującymi się z „Nowinami Rzeszowskimi”. Od 1979 mieszkał w Rzeszowie, gdzie był redaktorem czasopisma "Profile". Został członkiem Związku Literatów Polskich, w 1967 był współzałożycielem oddziału ZLP w Rzeszowie. Od 26 czerwca 1981 do 8 lutego 1984 członek egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego (KW) PZPR w Rzeszowie. W 2004 przeniósł się do Bełchatowa.

Pracował w Lidze Obrony Kraju w Krośnie, Tarnobrzegu i Sanoku. Opublikował ponad 20 powieści, działał także jako dziennikarz.

Twórczość

  • Za górami, za lasami (1963)
  • Dalekie drogi
  • Echo
  • Gorące wzgórze
  • I wszystko w tym jednym życiu
  • Julia umierała samotnie
  • Klasa
  • Korowód cieni
  • Kowale
  • Kropla po kropli
  • Łańcuch
  • Ostatnia czujka (1982)[6]
  • Partyzanci
  • Portret ojca
  • Spadkobierca
  • Spotkanie w Bieszczadach
  • Strzały w lesie
  • Zadanie na jedną noc
  • Żołnierze

Wyróżnienia

Przypisy

  1. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 163, 178, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  2. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 178, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  3. Andrzej Brygidyn, W latach powojennych. Życie polityczne. W przełomie październikowym w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, s. 795.
  4. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 185, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  5. Roman Sądecki. Na zachód od puszczy. „Widnokrąg”, s. 2, Nr 20 z 19 maja 1968. 
  6. Nowa powieść Jana Łysakowskiego. „Nowiny”, s. 3, Nr 135 z 12 lipca 1982. 
  7. Rozstrzygnięcie konkursu na wspomnienie o Generale Świerczewskim Walterze. „Nowiny-Stadion”, s. 3, Nr 19 z 11 maja 1959. 
  8. Jan Grygiel. Tarnobrzeskie zagłębie literackie. „Widnokrąg”, s. 7, Nr 20 z 19 maja 1968. 
  9. Wpisani do „Księgi zasłużonych dla województwa rzeszowskiego”. „Nowiny”. Nr 172, s. 3, 21 lipca 1984. 
  10. Odznaczenia dla pracowników RSW. „Nowiny”. Nr 168, s. 5, 20-22 lipca 1985. 
  11. W całym kraju uroczyście obchodzono Święto Odrodzenia Polski. W naszym regionie. Krośnieńskie. „Nowiny”, s. 2, Nr 170 z 25 lipca 1988. 

Bibliografia