Jamnica (województwo podkarpackie)
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) | |
Strefa numeracyjna |
15 |
Kod pocztowy |
39-410[4] |
Tablice rejestracyjne |
RTA |
SIMC |
0792426[5] |
Położenie na mapie gminy Grębów ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu tarnobrzeskiego ![]() | |
![]() |
Jamnica – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie tarnobrzeskim, w gminie Grębów[5].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0792432 | Niwka | część wsi |
W II Rzeczypospolitej miejscowość w powiecie tarnobrzeskim województwa lwowskiego.
8 czerwca 1943 żandarmi niemieccy i Ukraińcy z SS Galizien zastrzelili tutaj 19 Polaków[7].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 43626
- ↑ Wieś Jamnica w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-05-03] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-05-03] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 364 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 1173, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .
Linki zewnętrzne
- Jamnica (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 391 .