James Stafford
Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
26 lipca 1932 | ||
Penitencjariusz Większy | |||
Okres sprawowania |
2003–2009 | ||
Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Świeckich | |||
Okres sprawowania |
1996–2003 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
15 grudnia 1957 | ||
Nominacja biskupia |
19 stycznia 1976 | ||
Sakra biskupia |
29 lutego 1976 | ||
Kreacja kardynalska |
21 lutego 1998 | ||
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
29 lutego 1976 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||
|
James Francis Stafford (ur. 26 lipca 1932 w Baltimore) – amerykański duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy Baltimore w latach 1976–1982, biskup Memphis w latach 1982–1986, arcybiskup metropolita Denver w latach 1986–1996, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Świeckich w latach 1996–2003, Penitencjariusz Większy w latach 2003–2009, kardynał od 1998.
Życiorys
Studiował w Kolegium Loyoli i Seminarium Św. Marii w Baltimore, przyjął święcenia kapłańskie 15 grudnia 1957 w Rzymie. Obronił licencjat z teologii na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, ponadto studiował nauki społeczne na Katolickim Uniwersytecie Amerykańskim w Waszyngtonie. W archidiecezji Baltimore prowadził działalność duszpasterską, zajmował się diecezjalnymi instytucjami dobroczynnymi, był członkiem i przewodniczącym rady prezbiterów, pełnił obowiązki wikariusza biskupiego archidiecezji. W lipcu 1970 otrzymał tytuł kapelana Jego Świątobliwości.
19 stycznia 1976 został mianowany biskupem pomocniczym Baltimore; otrzymał biskupią stolicę tytularną Respecta, a sakry udzielił mu 29 lutego 1976 zwierzchnik archidiecezji William Borders. W latach 1976–1982 Stafford był wikariuszem generalnym Baltimore, a w listopadzie 1982 przeszedł na samodzielną stolicę biskupią Memphis. W maju 1986 został arcybiskupem Denver; zrezygnował z rządów archidiecezją w sierpniu 1996 i przeszedł do pracy w Kurii Rzymskiej. Pełnił funkcję przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Świeckich, w październiku 2003 został Penitencjariuszem Większym w Trybunale Penitencjarii Apostolskiej w Watykanie. Sprawował ten urząd do 2 czerwca 2009, gdy odszedł na emeryturę.
Od lutego 1998 jest kardynałem, mianowanym przez Jana Pawła II; nosi tytuł diakona Gesu Buon Pastore alla Montagnola. Brał udział w wielu sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, m.in. w sesji specjalnej poświęconej Kościołowi w Ameryce (listopad-grudzień 1997); reprezentował papieża na uroczystościach poświęcenia nowej katedry w Los Angeles w charakterze specjalnego wysłannika (2 września 2002).
Brał udział w konklawe 2005, które wybrało papieża Benedykta XVI. 1 marca 2008 podniesiony do rangi kardynała prezbitera San Pietro in Montorio.
26 lipca 2012 w związku z osiemdziesiątymi urodzinami stracił prawo do udziału w przyszłych konklawe.
Bibliografia
- sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
- James Francis Stafford [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-05-23] (ang.).