Jack Britton
| |
| Pseudonim |
The Boxing Marvel |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
173 cm |
| Kategoria wagowa |
półśrednia |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
344 |
| Zwycięstwa |
103 |
| Przez nokauty |
30 |
| Porażki |
29 |
| Remisy |
20 |
Jack Britton, pierw. William James Breslin (ur. 14 października 1885 w Clinton, zm. 27 marca 1962 w Miami[1]) – amerykański bokser, zawodowy mistrz świata kategorii półśredniej.
Kariera bokserska Brittona trwała przez ćwierć wieku: od 1905 do 1930. Większość walk, które stoczył, były rozegrane w formule no decision, czyli bez ogłoszenia werdyktu, o ile walka nie zakończyła się nokautem. Początkowo Britton nie osiągał znaczących sukcesów, zanim nie zaopiekował się nim Dan Morgan, który wymagał od swych podopiecznych ciężkich treningów i sportowego trybu życia[1].
W 1906 Britton stoczył walkę no decision z Leo Houckiem, zdaniem prasy przegraną, a w 1909 dwukrotnie zmierzył się z tym pięściarzem, również no decision, według prasy oba razy remisując. W 1911 zremisował z Packeyem McFarlandem i przegrał z Williem Ritchiem. W 1913 stoczył m.in. dwie walki no decision z McFarlandem i po jednej z Kidem Gravesem i Mikiem Gloverem. Ten ostatni był uważany wówczas za zawodowego mistrza świata w wadze półśredniej. 19 stycznia 1914 Britton ponownie walczył no decision z Gloverem[2], a później w wym roku dwukrotnie z Gravesem.
26 marca 1915 stoczył walkę no decision z Tedem „Kidem” Lewisem, którą zdaniem prasy wygrał. Był to pierwszy z 20 pojedynków pięściarskich między tymi bokserami, które trwały do 1921. 22 czerwca tego roku w Bostonie pokonał Glovera na punkty i zdobył tytuł zawodowego mistrza świata w wadze półśredniej[3], jednak już w następnej walce 31 sierpnia stracił go po porażce z Lewisem, który wygrał również walkę rewanżową. W 1916 Britton najpierw stoczył dwie walki no decision z Lewisem[4][5], a 24 kwietnia 1916 w Nowym Orleanie pokonał Lewisa na punkty i odzyskał pas mistrza świata[6].
Po sześciu kolejnych walkach no decision z Lewisem Britton stracił tytuł mistrza świata wagi półśredniej przegrywając z nim na punkty 25 czerwca 1917 w Dayton[7]. Po serii pojedynków no decision odzyskał ten pas znowu nokautując Lewisa w 9. rundzie 17 marca 1919 w Canton[8]. W obronie tytułu stoczył 13 walk, głównie no decision, w tym z wygraną na punkty z Lewisem 7 lutego 1921 w Madison Square Garden w Nowym Jorku[9], a także wygraną przez dyskwalifikację za faul z mistrzem świata w wadze lekkiej Bennym Leonardem 26 czerwca 1922[10]. 1 listopada 1922 w Madison Square Garden w Nowym Jorku Mickey Walker pokonał Brittona na punkty i został zawodowym mistrzem świata w wadze półśredniej[11]. Britton walczył jeszcze do 1930, ale nigdy już nie zmierzył się w pojedynku o tytuł mistrza świata.
Walka Brittona z Mickeyem Walkerem z 1922 była inspiracją dla Ernesta Hemingwaya do napisania opowiadania Pięćdziesiąt kawałków[12].
Britton został wybrany w 1990 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy.
Przypisy
- ↑ a b Jack Britton [online], International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-03-14] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1914-01-19 (142lbs) Mike Glover nd-l pts 10 Jack Britton, National AC, Manhattan, NYC, New York, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1915-06-22 (142lbs) Jack Britton w pts 12 Mike Glover, Armory AA, Boston, Massachusetts, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1916-01-20 (145lbs) Ted Kid Lewis nd-l pts 10 Jack Britton, Broadway Auditorium, Buffalo, New York, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1916-02-15 (145lbs) Ted Kid Lewis nd-l pts 10 Jack Britton, Broadway SC, Brooklyn, NYC, New York, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1916-04-24 (145lbs) Jack Britton w pts 20 Ted Kid Lewis, Louisiana Auditorium, New Orleans, Louisiana, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1917-06-25 (142lbs) Ted Kid Lewis w pts 20 Jack Britton, Westwood Field, Dayton, Ohio, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1919-03-17 (145lbs) Jack Britton nd-w co 9 (12) Ted Kid Lewis, The Auditorium, Canton, Ohio, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1919-09-01 (158lbs) Mike O’Dowd nd-w pts 10 Ted Kid Lewis, The Arena, Syracuse, New York, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1922-06-26 Jack Britton w disq 13 (15) Benny Leonard, The Velodrome, Bronx, NYC, New York, USA – WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1922-11-01 Mickey Walker w pts 15 Jack Britton, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA – WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
- ↑ Jack Britton Retains World Welterweight Title [online], www.boxing360.com, 25 sierpnia 2013 [dostęp 2015-03-14] (ang.).
Bibliografia
- James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 74-75. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.).
- Jack Britton [online], International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-03-14] (ang.).
- Jack Britton (William James Breslin) (the „Boxing Marvel”) [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-03-14] (ang.).
- Wykaz walk zawodowych Brittona [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] (ang.).
- Jack BRITTON [online], Sport & Note [dostęp 2015-03-14] (ang.).
- Jack Britton w bazie IMDb (ang.)