Jacek Płachta
![]() Jacek Płachta jako trener GKS Katowice (2022) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Obywatelstwo | |
Wzrost |
186 cm |
Pozycja |
napastnik (prawoskrzydłowy) |
Uchwyt |
lewy |
Jacek Płachta (ur. 18 maja 1969 w Chorzowie) – polski hokeista, wielokrotny reprezentant kraju, trener.
Kariera klubowa
Jacek Płachta karierę rozpoczął w 1986 roku GKS Katowice, w którym występował do 1990 roku. Następnie wyjechał do Niemiec, gdzie z sukcesami występował w klubach rozgrywek Deutsche Eishockey Liga (DEL): EHC Freiburg (1990–1993), Landshut Cannibals (1993–1998) – wicemistrzostwo Niemiec (1995), Revierlöwen Oberhausen (1998–2000), Schwenninger Wild Wings (2000–2001), Nürnberg Ice Tigers (2001–2002), Hamburg Freezers (2002–2007) - brązowy medal mistrzostw Niemiec (2004) oraz w Kassel Huskies, gdzie w sezonie 2007/2008 zdobył mistrzostwo 2. Bundesligi, a po sezonie 2008/2009 w wieku 40 lat zakończył karierę. Na początku swoich występów w Niemczech u zarania lat 90. przyjął niemieckie obywatelstwo[1].
Kariera reprezentacyjna
Jacek Płachta w reprezentacji Polski zadebiutował dnia 7 kwietnia 1990 roku w Megève, w zremisowanym 3:3 meczu przeciwko reprezentacji Francji w ramach mistrzostw świata 1990 Grupy B (sam zawodnik wskazywał swój debiut na przełomie 1988/1988[1]). Jedno z najlepszych spotkań w reprezentacji Polski Płachta rozegrał dnia 19 kwietnia 2007 w Qiqihar podczas mistrzostw świata 2007 I Dywizji, kiedy to reprezentacja Polski odniosła pierwsze w historii zwycięstwo z reprezentacją Kazachstanu wygrywając 5:2, a Płachta strzelił 3 gole[2]. Po raz ostatni Jacek Płachta w reprezentacji Polski wystąpił dnia 21 kwietnia 2007 roku w Qiqihar na tym samym turnieju w wygranym po dogrywce 4:3 z reprezentacją Estonii. W marcu 2008 roku został przez selekcjonera reprezentacji Polski Rudolfa Rohaczka powołany do szerokiej kadry, przygotowującej się do mistrzostw świata 2008 I Dywizji w Innsbrucku, jednak ostatecznie na ten turniej nie pojechał[3].
Łącznie w latach 1988–1990 Jacek Płachta w reprezentacji Polski U-18 i reprezentacji Polski U-20 rozegrał 21 meczów i zdobył 16 punktów (13 bramek, 3 asysty) oraz spędził 16 minut na ławce kar, natomiast w seniorskiej reprezentacji Polski rozegrał 62 mecze, w których zdobył 68 punktów (28 bramek, 40 asyst) oraz spędził 103 minuty na ławce kar. Brał udział w dziesięciu turniejach o mistrzostwo świata: (1990, 1994, 1997, 1998, 2000, 2001 - awans do Elity, 2002 - spadek z Elity, 2003, 2005, 2007) oraz brał również udział w turniejach kwalifikacyjnych do igrzysk olimpijskich 2006: w Nowym Targu rozegranego w dniach 11-14 kwietnia 2004 roku oraz wygranego przez reprezentację Polski oraz w finałowym turnieju w Rydze rozegranego w dniach 10-13 lutego 2005 roku, na którym reprezentacja Polski zajęła 4. miejsce i nie awansowała do turnieju olimpijskiego 2006 w Turynie.
Pełnił funkcję kapitana reprezentacji Polski[1]. W kadrze występował początkowo z numerem 10 na koszulce meczowej, a potem przez wiele lat z numerem 20[1].
Statystyki
Rok | Drużyna | Turniej | Miejsce | M | G | A | Pkt | Kary | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1987 | ![]() |
MEJ | 6 | 7 | 1 | 0 | 1 | 8 | |
1988 | ![]() |
MŚJ | 8 | 7 | 2 | 0 | 2 | 8 | |
1989 | ![]() |
MŚJ-B | 8 | 7 | 10 | 3 | 13 | 0 | |
1990 | ![]() |
MŚ-B | 6 | 2 | 0 | 0 | 0 | 2 | |
1994 | ![]() |
MŚ-B | 3 | 7 | 0 | 3 | 3 | 29 | |
1997 | ![]() |
MŚ-B | 5 | 7 | 1 | 2 | 3 | 4 | |
1998 | ![]() |
MŚ-B | 7 | 7 | 6 | 6 | 12 | 8 | |
2000 | ![]() |
MŚ-B | 4 | 7 | 2 | 4 | 6 | 16 | |
2001 | ![]() |
MŚ-DI | 1 | 5 | 5 | 6 | 11 | 6 | |
2002 | ![]() |
MŚ | 14 | 6 | 1 | 4 | 5 | 10 | |
2003 | ![]() |
MŚ-DI | 2 | 5 | 3 | 6 | 9 | 4 | |
2004 | ![]() |
Kw. IO | 1 | 3 | 0 | 2 | 2 | 0 | |
2005 | ![]() |
Kw. IO | 4 | 3 | 1 | 1 | 2 | 4 | |
2005 | ![]() |
MŚ-DI | 2 | 5 | 4 | 3 | 7 | 6 | |
2007 | ![]() |
MŚ-DI | 2 | 5 | 5 | 3 | 8 | 14 | |
Ogółem jako junior | 62 | 28 | 40 | 68 | 103 | ||||
Ogółem jako senior | 14 | 3 | 0 | 3 | 16 | ||||
Razem | 76 | 31 | 40 | 71 | 119 |
Kariera trenerska
GKS Katowice (2010–2011), główny trener
GKS Tychy (2011–2012), główny trener
GKS Katowice (2012–2013), główny trener
KTH Krynica (2013), główny trener
Polska (2012–2014), asystent trenera
Polska (2014–2017), główny trener
GKS Katowice (2016–2017), główny trener
Eispiraten Crimmitschau (2017-2018), asystent trenera
Crocodiles Hamburg (2018-2021), główny trener
GKS Katowice (2021-), główny trener
Od sierpnia 2010 roku do kwietnia 2011 roku był trenerem I-ligowego GKS Katowice. Od maja 2011 roku do stycznia 2012 roku pełnił funkcję szkoleniowca GKS Tychy, grającego w PLH[4][5]. Dnia 13 marca 2012 roku, tuż po zakończeniu sezonu 2011/2012 i awansie GKS-u Katowice do Polskiej Ligi Hokejowej został ponownie mianowany trenerem drużyny tego klubu[6]. Ponadto, dnia 9 lipca 2012 roku mianowany przez PZHL asystentem selekcjonera reprezentacji Polski[7]. Trenerem GKS Katowice był do zakończenia sezonu 2012/2013[8]. Do końca listopada 2013 roku był trenerem KTH Krynica[9][10]. Dnia 5 sierpnia 2014 roku został selekcjonerem reprezentacji Polski[11]. W lipcu 2016 równolegle z funkcją selekcjonera reprezentacji Polski podjął funkcję trenera GKS-u Katowice[12]. Po sezonie 2016/2017 odszedł z tego stanowiska[13]. Również w połowie 2017 opuścił posadę selekcjonera kadry Polski[14]. Łącznie prowadził reprezentację narodową w turniejach mistrzostw świata 2015, 2016, 2017. W październiku 2017 został asystentem trenera niemieckiej drużyny Eispiraten Crimmitschau w lidze DEL2[15]. W maju 2018 został ogłoszony głównym trenerem zespołu Crocodiles Hamburg, w lidze Oberliga Nord (3. poziom)[16]. Na początku maja 2021 został ogłoszony głównym trenerem GKS Katowice (po raz czwarty w karierze)[17].
Życie prywatne
Podczas występów w Niemczech na stałe zamieszkał w Villingen-Schwenningen[18][19]. Jego syn Matthias (ur. 1991) został również hokeistą[20].
Sukcesy i osiągnięcia
- Reprezentacyjne
- Awans do Elity mistrzostw świata: 2001
- Klubowe
- Srebrny medal mistrzostw Niemiec: 1995 z EV Landshut
- Brązowy medal mistrzostw Niemiec: 2004 z Hamburg Freezers
- Złoty medal 2. Bundesligi: 2008 z Kassel Huskies
- Indywidualne
- Skład gwiazd mistrzostw świata juniorów Grupy B: 1989
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej mistrzostw świata Grupy B: 1998
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów mistrzostw świata Grupy B: 1998
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów mistrzostw świata Grupy B: 2001[21]
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej mistrzostw świata Grupy B: 2001[22]
- Najlepszy zawodnik mistrzostw świata Dywizji I: 2005
- Najlepszy napastnik mistrzostw świata Dywizji I: 2007
- Szkoleniowe
- Złoty medal mistrzostw Polski: 2022, 2023 z GKS Katowice
- Superpuchar Polski: 2022 z GKS Katowice
- Srebrny medal mistrzostw Polski: 2024 z GKS Katowice
- Rekordy
- 6. miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej wszech czasów Hamburg Freezers: 126 punktów (58 goli, 68 asyst)[23]
Przypisy
- ↑ a b c d Dwa paszporty, jeden orzeł. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 2, 12-13 kwietnia 2003.
- ↑ To powinieneś wiedzieć przed mistrzostwami świata hokeistów. katowickisport.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. [data dostępu: 2015-04-19]
- ↑ Reprezentanci z zagranicy [data dostępu: 2008-03-13]
- ↑ Jacek Płachta trenerem wicemistrzów Polski! [data dostępu: 2011-05-05]
- ↑ Płachta podał się do dymisji. Wraca Matczak [data dostępu: 2012-01-14]
- ↑ Powrót trenera [data dostępu: 2012-03-13]
- ↑ Inauguracja dwa dni wcześniej, Ziętara i Płachta asystentami selekcjonera seniorskiej reprezentacji [data dostępu: 2012-07-09]
- ↑ Hokejowa GieKSa straciła trenera. Klub ma już kandydatów na jego następcę [data dostępu: 2013-07-23]
- ↑ Przed sezonem...1928 KTH Krynica [data dostępu: 2013-09-20]
- ↑ Ekstraklasa bez KTH? [data dostępu: 2013-11-06]
- ↑ Płachta selekcjonerem reprezentacji [data dostępu: 2014-08-04]
- ↑ Płachta o trenowaniu „GieKSy”: - To dla mnie fajne wyzwanie [data dostępu: 2016-07-08]
- ↑ Tom Coolen trenerem w Katowicach. hokej.net, 2017-06-26. [dostęp 2017-06-26].
- ↑ Płachta odchodzi z reprezentacji Polski. Kontrakt nie został przedłużony. hokej.net, 2017-06-27. [dostęp 2017-06-29].
- ↑ Jacek Plachta wird neuer Co-Trainer von Kim Collins. eispiraten-crimmitschau.de, 2017-10-07. [dostęp 2017-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-10)]. (niem.).
- ↑ Jacek Plachta übernimmt das Traineramt der Crocodiles. crocodiles-eishockey.de. [dostęp 2018-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-12)]. (niem.).
- ↑ Sebastian Królicki: Oficjalnie: Jacek Płachta wraca na ławkę trenerską GieKSy. hokej.net, 2021-05-04. [dostęp 2021-05-04].
- ↑ Matthias Plachta: Chance in der Nationalmannschaft [data dostępu: 2011-02-11] (niem.)
- ↑ Burza w sanockim hokeju [data dostępu: 2014-01-09]
- ↑ Plachta will zurückzahlen [data dostępu: 2006-12-29] (niem.)
- ↑ WC DI 2001 - Assist Leaders (ang.)
- ↑ WC DI 2001 - Scoring Leaders (ang.)
- ↑ Stürmt bald wieder ein Plachta für die Freezers? [data dostępu: 2012-11-28] (niem.)
Linki zewnętrzne
- Jacek Płachta [online], World hockey [zarchiwizowane z adresu 2016-08-01] (ros.).
- Jacek Płachta w bazie Eurohockey.com (ang.)
- Jacek Płachta w bazie Quanthockey.com (ang.)
- Jacek Płachta w bazie Eliteprospects.com (ang.)
- Jacek Płachta w bazie The Internet Hockey Database (ang.)