Jacek Kucaba
 Jacek Kucaba (Malbork, 2012) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Jacek Andrzej Kucaba (ur. 25 lipca 1961 w Zagórzu) – polski rzeźbiarz, doktor habilitowany, profesor w zakresie sztuk plastycznych. W latach 2010–2014 prezes Związku Polskich Artystów Plastyków.
Życiorys
W 1980 zdał egzamin dojrzałości w II Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sanoku[1]. W latach 1984–1990 studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1990 obronił dyplom w pracowni prof. Stefana Borzęckiego. Na tej samej uczelni w 2004 obronił pracę doktorską pt. „FILTR. Rzeźba w przestrzeni społecznej”. W 2011 na ASP uzyskał stopień doktora habilitowanego sztuk plastycznych w dyscyplinie artystycznej sztuki piękne, prezentując dzieło habilitacyjne pt. „Krzyknia. Emocja, która opisuje przestrzeń”. Postanowieniem prezydenta RP Andrzeja Dudy z 25 lutego 2019 otrzymał tytuł profesora w zakresie sztuk plastycznych[2].
W latach 2012–2015 był dyrektorem Instytutu Sztuki w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Tarnowie. Prowadzi Pracownię Rzeźby na Wydziale Malarstwa i Edukacji Artystycznej na ASP w Krakowie oraz Pracownię Rzeźby dla Wzornictwa i Grafiki projektowej w Instytucie Sztuki PWSZ w Tarnowie. Od 1991 prowadzi autorską pracownię artystyczną w Tarnowie. Jest założycielem grupy artystycznej Ruchome Święto, autorem realizowanych programów edukacji kulturalnej młodzieży „Szkoła latania” i „Targ słów”, a także ogólnopolskich i międzynarodowych projektów artystycznych „Pomniki Pojednania” i „Bałkany”. Od marca 2010 do października 2014 był prezesem Związku Polskich Artystów Plastyków.
Odznaczony Brązowym (2007)[3] i Złotym (2020)[4] Krzyżem Zasługi oraz Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2013)[5].
Niektóre realizacje
- pomnik Ignacego Daszyńskiego w Warszawie, wys. 4,5 m[6],
- pomnik papieża Jana Pawła II pod nazwą „Wstańcie – chodźmy” w Dębicy, wys. 6,5 m,
- pomnik papieża Jana Pawła II w Grodkowie koło Opola, wys. 3,8 m.,
- pomnik w kamieniu kardynała Stefana Wyszyńskiego w Bydgoszczy,
- kompozycja rzeźbiarska w bazylice w Bydgoszczy,
- realizacja w polichromowanym drewnie wielofiguralnej kompozycji rzeźbiarskiej w Nowym Sączu,
- 8-metrowy Milenijny Krzyż – rzeźba w Sopocie,
- pomnik Jana Pawła II tzw. „Łodzi Piotrowej III tysiąclecia” w Sopocie, o wymiarach 8m x 10m,
- trójfiguralna „Ławka poetów” w Tarnowie przy ulicy Wałowej[7],
- rzeźba „Akt lokacji” przed Urzędem Miasta w Dębicy,
- rzeźba FILTR w Krakowie,
- wielosegmentowy pomnik rzeźbiarsko-przestrzenny Kalwarii Bydgoskiej-Golgoty XX wieku wraz z monumentalną ścianą „Bramą do Nieba” o wymiarach 23m x 11m w Bydgoszczy,
- naturalnej wielkości pomnik Wojtka Belona w Busku-Zdroju.
- pomnik gen. Augusta Emila Fieldorfa przy kościele parafii św. Ojca Pio w Warszawie-Gocławiu (2010)[8].
Wyróżnienia i nagrody
- wyróżnienie za projekt pomnika C. Goerdelera w międzynarodowym konkursie w Niemczech,
- wyróżnienie za rzeźbę w brązie na XII Międzynarodowym Biennale Dantesca w Rawennie we Włoszech,
- nagroda za projekt w Ogólnopolskim Konkursie na „Pomnik Ofiar Stalinizmu” w Tarnowie,
- nagroda za projekt w Ogólnopolskim Konkursie na pomnik „Golgota XX wieku” w Bydgoszczy,
- nagroda w ogólnopolskim konkursie na projekt rzeźbiarski pomnika Jana Pawła II w Zielonej Górze.
Przypisy
- ↑ Księga pamiątkowa 1928–2008 II Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sanoku wydana z okazji jubileuszu 80-lecia szkoły. Sanok: 2008, s. 289.
- ↑ M.P. z 2019 r. poz. 281.
- ↑ M.P. z 2008 r. nr 2, poz. 16.
- ↑ M.P. z 2020 r. poz. 1132.
- ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online], MKiDN [dostęp 2023-04-07].
- ↑ Pomnik Ignacego Daszyńskiego odsłonięty przy pl. Na Rozdrożu. warszawa.gosc.pl. [dostęp 2018-11-12]. (pol.).
- ↑ Bartosz Marciniak, Aleksander Strojny: Tarnów. Perła renesansu, Wydawnictwo Bezdroża, Kraków 2007, ISBN 978-83-60506-84-4, s. 74.
- ↑ Maria Fieldorf, Leszek Zachuta: Generał August Emil Fieldorf 1895–1953. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2013, s. 39. ISBN 978-83-7629-453-7.
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Jacka Kucaby
- Biogram na stronie ZPAP. zpap.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)].