Języki adamawa-ubangi, także: języki wschodnie adamawa – podgrupa języków nigero-kongijskich, według klasyfikacji Josepha Greenberga stanowiąca w niej osobną rodzinę, niektórzy językoznawcy włączają jednak języki adamawa-ubangi do wolta-kongijskich w obrębie podgrupy atlantycko-kongijskiej.

Grupa woltyjska obejmuje 112 języków używanych w Republice Środkowoafrykańskiej oraz na północy Kamerunu i Demokratycznej Republiki Konga. Niektórzy językoznawcy włączają do tej rodziny również część języków z terytorium Czadu, Sudanu Południowego i Nigerii. Języki tej grupy należą do najsłabiej poznanych w Afryce.

Języki tej grupy odznaczają się częściową harmonią wokaliczną.

• języki adamawa
  • grupa waja – 6 języków
  • grupa leko – 4 języki
  • grupa duru – 18 języków
  • grupa mumuye – 9 języków
  • grupa nimbari
  • grupa mbum – 7 języków
  • grupa bua – 9 języków
  • grupa kim
  • grupa day
  • grupa yungur – 5 języków
  • grupa kam
  • grupa jen – 2 języki
  • grupa longuda
  • grupa fali
  • grupa burak – 6 języków
  • grupa kwa
• języki ubangi
  • grupa gbaya – 4 języki
  • grupa banda
  • grupa ngbandi
  • grupa sere – 6 języków
  • grupa ngbaka-mba – 9 języków
  • grupa zande – 5 języków

• KeithK. Brown KeithK., SarahS. Ogilvie SarahS., Concise Encyclopedia of Languages of the World, Oxford: Elsevier, 2009, s. 2, ISBN 978-0-08-087774-7  (ang.).
• StanisławS. Piłaszewicz StanisławS., EugeniuszE. Rzewuski EugeniuszE., Wstęp do afrykanistyki, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2004, s. 40, ISBN 83-235-0061-4, OCLC 749258177 .