Język wersing
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
3700 (1997) | ||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | kvw | ||
IETF | kvw | ||
Glottolog | wers1238 | ||
Ethnologue | kvw | ||
WALS | kln | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język wersing, także: kolana, kolana-wersin, warsina, wersin[1] – język papuaski używany w prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie w Indonezji, na wyspie Alor. Według danych z 1997 roku posługuje się nim blisko 4 tys. osób. Należy do grupy języków alor-pantar[1].
Ethnologue (wyd. 22) wyróżnia kilka dialektów: kolana, maneta, langkuru (mademang, pureman)[1].
Według doniesień z 2014 r. pozostaje w powszechnym użyciu i jest przyswajany przez dzieci (przynajmniej w miejscowościach Kolana i Pureman). Osoby ze wsi Adagai i Taremana mają styczność z innymi społecznościami językowymi, toteż znane są również języki abui i kamang. We wsi Kolana używany jest także język sawila[2].
Sporządzono skrótowy opis jego gramatyki (Wersing, w: The Papuan languages of Timor, Alor and Pantar: Sketch grammars, 2014)[3] .
Przypisy
- ↑ a b c David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Wersing, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-04-11] (ang.).
- ↑ Schapper i Hendery 2014 ↓, s. 441.
- ↑ Schapper i Hendery 2014 ↓.
Bibliografia
- Antoinette Schapper , Rachel Hendery , Wersing, [w:] Antoinette Schapper (red.), The Papuan languages of Timor-Alor-Pantar: Sketch grammars, t. 1, Berlin–Boston: De Gruyter, 2014, s. 439–504, DOI: 10.1515/9781614515241.439, ISBN 978-1-61451-524-1, OCLC 893623315 (ang.).