Język sango

yângâ tî sängö
Obszar	Republika Środkowoafrykańska, Czad, Kamerun, Demokratyczna Republika Konga
Liczba mówiących	ok. 400 tys.
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
	Języki nigero-kongijskie; Języki adamawa-ubangi; Język sangi;
Status oficjalny
Ethnologue	1 narodowy↗
Kody języka
ISO 639-1	sg
ISO 639-2	sag
ISO 639-3	sag
IETF	sg
Glottolog	sang1327
Ethnologue	sag
GOST 7.75–97	саг 579
WALS	san
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Wikipedia w języku sango
	Słownik języka sango; w Wikisłowniku
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język sango (yângâ tî sängö) – język z grupy adamawa-ubangi z wielkiej rodziny nigero-kongijskiej, używany w Republice Środkowoafrykańskiej oraz przygranicznych terenach Czadu, Kamerunu, Demokratycznej Republiki Konga i Republiki Konga. W Republice Środkowoafrykańskiej oraz wzdłuż biegu rzeki Ubangi pełni funkcję języka wehikularnego.

Zawiera wiele zapożyczeń z innych języków regionu, głównie ngbandi, lingala i francuskiego. Bywa klasyfikowany jako język kreolski. Zapisywany jest pismem arabskim lub alfabetem łacińskim.

Językiem sango posługuje się ok. 1,6 mln osób, z czego około 400 tysięcy włada nim jako językiem ojczystym.

Bibliografia

KrystynaK. Damm KrystynaK., AldonaA. Mikusińska AldonaA. (red.), Ludy i języki świata, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000 (PWN Leksykon), s. 183, ISBN 83-01-13070-9, OCLC 830240260 (pol.).