Język lakijski
Obszar | |||||
---|---|---|---|---|---|
Liczba mówiących |
155 tys. | ||||
Pismo/alfabet | |||||
Klasyfikacja genetyczna | |||||
| |||||
Status oficjalny | |||||
język urzędowy | Dagestan | ||||
UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||||
Ethnologue | 4 edukacyjny↗ | ||||
Kody języka | |||||
ISO 639-3 | lbe | ||||
IETF | lbe | ||||
Glottolog | lakk1252 | ||||
Ethnologue | lbe | ||||
GOST 7.75–97 | лак 370 | ||||
WALS | lak | ||||
W Wikipedii | |||||
| |||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język lakijski (лакку маз, lakku maz) – nach-dagestański język Laków i jeden z sześciu literackich języków Dagestanu. Mówi nim około 155 tys. osób[1]. W przeszłości określano go jako język ghazi-kumuk (Гьази-Кьумукь).
Do 1928 zapisywany alfabetem arabskim, później łacinką, a od 1938 cyrylicą[2]. Ma fonemiczną labializację i faryngalizację.
Alfabet
А а | Аь аь | Б б | В в | Г г | Гъ гъ | Гь гь | Д д |
Е е | Ё ё | Ж ж | З з | И и | Й й | К к | Къ къ |
Кк кк | Кь кь | КӀ кӀ | Л л | М м | Н н | О о | Оь Оь |
П п | Пп пп | ПӀ пӀ | Р р | С с | Сс сс | Т т | Тт тт |
ТӀ тӀ | У у | Ф ф | Х х | Хх хх | Хьхь хьхь | Хъ хъ | Хь хь |
ХӀ хӀ | Ц ц | Цц цц | ЦӀ цӀ | Ч ч | Чч чч | ЧӀ чӀ | Ш ш |
Щ щ | Ъ ъ | Ы ы | Ь ь | Э э | Ю ю | Я я |
Przypisy
- ↑ David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Lak, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Friedman 2009 ↓, s. 636.
Bibliografia
- V.A. Friedman , Lak, [w:] E.K. Brown, Sarah Ogilvie (red.), Concise Encyclopedia of Languages of the World, Amsterdam: Elsevier, 2009, s. 636–637, ISBN 978-0-08-087775-4, OCLC 318247422 (ang.).
Linki zewnętrzne
- Wolfgang Schulze: The Lak Language – Лакку маз. 2007. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-23)]. (ang.).
- Lak, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2023-09-24] (ang.).