Józef Łępkowski
 major piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
7 listopada 1888 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
do 1929 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
komendant PKU |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
urzędnik[1] |
| Odznaczenia | |
   
| |
Józef Egon Adalfred Gabriel Łępkowski (ur. 7 listopada 1888[2] w Przemyślu[1], zm. ?) – major piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
W ewidencji c. i k. Armii figurował jako „Josef Ritter von Łępkowski”. W latach 1912–1913 wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach. Jego oddziałem macierzystym był Galicyjski Pułk Piechoty Nr 56 z Krakowa. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 sierpnia 1917 roku w korpusie oficerów piechoty[3].
19 lutego 1919 roku został formalnie przyjęty z dniem 1 listopada 1918 roku do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana ze starszeństwem od dnia 1 sierpnia 1917 roku[4], i przydzielony służbowo do „Dow [ództwa] Powiat [owego] Dow [ództwo] Uzup [ełnień] w Nowym Sączu”[5]. 27 grudnia 1918 roku został wyznaczony na stanowisko zastępcy komendanta XVIII Powiatowej Komendy Uzupełnień w Nowym Targu[6], którą 21 stycznia 1919 roku minister spraw wojskowych przemianował na Powiatową Komendę Uzupełnień w Nowym Sączu z zachowaniem dotychczasowego okręgu i z siedzibą w Nowym Sączu[7]. W 1923 roku pełnił obowiązki dowódcy batalionu sztabowego 1 Pułku Strzelców Podhalańskich[8]. W następnym roku był kwatermistrzem tego pułku[9], a w 1925 roku dowódcą III batalionu[10]. W 1927 roku został przeniesiony służbowo do Powiatowej Komendy Uzupełnień Sosnowiec, w celu odbycia praktyki poborowej. W lipcu tego roku został przydzielony do PKU Sambor na stanowisko komendanta[11][12]. W lutym 1929 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr X[13]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji PKU Dębica. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[2].
W czasie II wojny światowej był więźniem obozu koncentracyjnego Auschwitz od 28 stycznia 1943, a od 12 czerwca 1943 roku więźniem obozu koncentracyjnego Mauthausen, gdzie został wyzwolony[14][15].
Ordery i odznaczenia
- Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[16]
- Krzyż Wojskowy Karola[16]
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy[16]
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913[16]
Przypisy
- ↑ a b Straty ↓.
- ↑ a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 326, 939.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 135, 638.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 23 z 1 marca 1919 roku, poz. 747.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 25 z 6 marca 1919 roku, poz. 819, tu jako „kpt. Łepkowski Józef Dąbrowa”.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 14 z 30 grudnia 1918 roku, poz. 445.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 12 z 4 lutego 1919 roku, poz. 430.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 376, 401.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 325, 346.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 277.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 220.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 119, 169.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 77.
- ↑ Informacje o więźniach. Józef Łępkowski. auschwitz.org. [dostęp 2019-07-18].
- ↑ Straty ↓, numer więźnia „95847”.
- ↑ a b c d Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 638.
Bibliografia
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2019-07-17].