Iwaniska
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||||
Rynek w Iwaniskach | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Powiat | |||||
Gmina | |||||
Prawa miejskie |
1403–1870, od 2022 | ||||
Burmistrz |
Marek Staniek | ||||
Powierzchnia |
5,98[1] km² | ||||
Populacja (31.12.2021) • liczba ludności |
| ||||
Strefa numeracyjna |
15 | ||||
Kod pocztowy |
27-570[3] | ||||
Tablice rejestracyjne |
TOP | ||||
Położenie na mapie gminy Iwaniska | |||||
Położenie na mapie Polski | |||||
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |||||
Położenie na mapie powiatu opatowskiego | |||||
50°43′54″N 21°16′30″E/50,731667 21,275000 | |||||
TERC (TERYT) |
2606024[4] | ||||
SIMC |
0793673 | ||||
Strona internetowa |
Iwaniska – miasto w Polsce położone w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Iwaniska[5].
Iwaniska uzyskały lokację miejską w 1403 roku, zdegradowane w 1869 roku[6], w 2022 odzyskały prawa miejskie[7].
Położenie
Iwaniska znajdują się 13 km na południowy zachód od Opatowa. Miasto położone jest nad rzeką Koprzywianką, na południowo-wschodnim krańcu Gór Świętokrzyskich. Na południe i południowy zachód od miejscowości rozciąga się Pasmo Iwaniskie tych gór.
Przez Iwaniska przebiega droga wojewódzka nr 757 z Opatowa do Stopnicy, a swój początek ma tu droga wojewódzka nr 758 do Koprzywnicy.
Około 2 km na południowy wschód od Iwanisk znajduje się miejscowość Ujazd z ruinami zamku Krzyżtopór.
Integralne części miasta Iwaniska[8][9] | ||
---|---|---|
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
0793680 | Płaszczyzna | osada |
0793696 | Podlesie | przysiółek |
0793704 | Zabłocie | przysiółek |
Historia
Pierwsza osada powstała tu na przełomie XIII i XIV w. W 1403 r. rodzina Zborowskich na gruntach wsi Onispówka założyła miasto. W tym samym roku okoliczna szlachta wystawiła tu kościół. Początkowo był on kościołem filialnym parafii w Ujeździe. Dopiero po zniszczeniu tamtejszego kościoła, kościół iwaniski stał się parafialnym. Początkowo miasto nosiło nazwę Unieszów lub Uneszów. Od połowy XV w. używana już była współczesna nazwa Iwaniska. W czasie reformacji miasto było ośrodkiem kalwinizmu. W 1552 r. odbył się tu kalwiński synod, z udziałem m.in. Jana Łaskiego. Kolejni właściciele wyjednali dla Iwanisk przywileje na odbywanie targów, a także 13 jarmarków rocznie. Miasto było ważnym ośrodkiem rzemieślniczym. Rozwijały się tu między innymi tak rzadkie specjalności jak złotnictwo, ludwisarstwo i mosiężnictwo. W 1578 r. w mieście było 44 rzemieślników, 19 gorzelników oraz 15 komorników.
W 1629 roku właścicielem miasta położonego w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego był Krzysztof Ossoliński[10].
W 1656 r. Iwaniska zostały splądrowane, a następnie doszczętnie spalone przez oddział kozaków Jerzego Rakoczego. Po tej klęsce miastu nie udało się już odzyskać dawnego znaczenia. W latach 1662–1663 Iwaniska miały zaledwie 50 domów i 416 mieszkańców. W 1674 r. liczba mieszkańców była jeszcze mniejsza i wynosiła 311 osób.
Iwaniska od Ossolińskich, przechodząc przez różne ręce stały się własnością rodziny Sołtyków. Według spisu z 1827 r. w mieście było 167 domów i 1088 mieszkańców. W 1869 r., po powstaniu styczniowym, Iwaniska utraciły prawa miejskie.
W 1914 r. doprowadzono do wsi linię wąskotorową z Bogorii. Stanowiła ona część Jędrzejowskiej Kolei Dojazdowej. W 1959 r. została ona zlikwidowana jako nierentowna.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Iwaniska. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.
Urodzeni w Iwaniskach
- Andrzej Poniedzielski (1954) – poeta, autor tekstów piosenek, humorysta i twórca scenariuszy.
- Sławomir Berdychowski (1968-2016) żołnierz, pułkownik Wojsk Specjalnych
- Mateusz Masternak (1987) – bokser, mistrz Europy federacji EBU, żołnierz zawodowy.
Zabytki
- Neogotycki kościół parafialny pw. św. Katarzyny z początku XX wieku (wzniesiony na miejscu kościoła modrzewiowego ufundowanego przez Władysława Morsztyna w 1718 r., który spłonął w 1898 r.).
- Wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A-13 z 27.11.2007)[11].
- Cmentarz wojenny w Iwaniskach z okresu I i II wojny światowej (nr rej.: A.511 z 14.06.1988)[11].
- Stary cmentarz przykościelny z XV w., a także nowszy cmentarz z początku XIX wieku z kaplicą grobową rodziny Łempickich z 1833 r.
Sport
W Iwaniskach, od 15.08.1996 roku, działa klub piłki nożnej, GKS Iwaniska, występujący w sezonie 2023/24 w klasie A, będącej siódmą, pod względem ważności klasą, męskich ligowych rozgrywek piłkarskich w Polsce.
Zobacz też
- Cmentarz żydowski w Iwaniskach
- Iwaniska (stacja kolejowa)
- Parafia św. Katarzyny w Iwaniskach
- Przyczółek baranowsko-sandomierski
Przypisy
- ↑ Dz.U. z 2021 r. poz. 1395
- ↑ Bank danych lokalnych GUS. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-09].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 358 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rejestr TERYT [online], Główny Urząd Statystyczny [dostęp 2022-12-08] .
- ↑ 10 nowych miast na mapie Polski od 1 stycznia 2022 roku. www.gov.pl. [dostęp 2022-01-01]. (pol.).
- ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 34–35.
- ↑ Dz.U. z 2021 r. poz. 1395
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ GUS. Rejestr TERYT.
- ↑ Własność ziemska w powiecie sandomierskim w roku 1629, w:Przegląd Nauk Historycznych 2012, r. XI, Nr 2, s. 49.
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 36 [dostęp 2015-11-23] .
Bibliografia
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1880.
- Miasta polskie w Tysiącleciu, przewodn. kom. red. Stanisław Pazyra, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław – Warszawa – Kraków, 1965-1967.
- Jarosław Swajdo, Przewodnik Świętokrzyskie, Wydawnictwo BOSZ, Olszanica 2008.
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Gminy Iwaniska
- Historia Żydów w Iwaniskach na portalu Wirtualny Sztetl
- Iwaniska, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 312 .
- Iwaniska, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 616 .
- Iwaniska, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 736 .