Iona (wyspa)
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Kraj | |
Akwen | |
Archipelag | |
Powierzchnia |
8,77 km² |
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
Położenie na mapie Argyll and Bute | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii | |
Położenie na mapie Szkocji | |
56°19′47″N 6°24′38″W/56,329722 -6,410556 |
Iona, (gael. Ì Chaluim Chille lub Eilean Ì )[1] – niewielka nizinna wyspa w Hebrydach Wewnętrznych u południowych wybrzeży Szkocji[2], zamieszkana przez 125 osób.
Podstawą gospodarki wyspy jest hodowla zwierząt, rybołówstwo oraz turystyka[2]. Na wyspie znajduje się jaskinia Spouting Cave[2].
Klasztor
Na wyspie znajduje się ufundowany przez św. Kolumbę w 563[3] roku klasztor (Opactwo Iona), jeden z pierwszych i ważniejszych domów zakonnych na obszarach celtyckiej Irlandii, Szkocji i Walii. Wyspa wchodziła w skład Dalriady (miejsce pochówku jej królów). Z Iony prowadzono chrystianizację Piktów i Nortumbryjczyków. Od VIII wieku obiekt wielokrotnych ataków wikingów, wskutek których zmalało znaczenie opactwa.
Inne zabytki
Na wyspie zachowały się kamienne rzeźbione krzyże celtyckie, tak zwane wysokie krzyże z VIII wieku.
Przypisy
- ↑ Gaelic Place-Names of Scotland- Iona. 2006-2011. [dostęp 2017-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-13)]. (ang.).
- ↑ a b c Iona, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-04-02] .
- ↑ Sarah Foot. Out&About History Explorer: The rise of English Christianity. „BBC History Magazine”. 8, sierpień 2013. Londyn: Bristol Magazines Ltd.. ISSN 1469-8552.