Inwolukrelum (łac. involucrellum) – występująca u workowców okrywa znajdująca się na ekscypulum w perytecjach. Ma ciemną, często czarną, wyjątkowo tylko jasną barwę. Może być zrośnięte z ekscypulum lub oddzielone od niego^[1]. Może okrywać całe ekscypulum (inwolukrelum pełne), górną połowę do nasady ekscypulum (inwolukrelum połowiczne) lub tylko jego górną część. Jest to tzw. inwolukrelum wierzchołkowe, występujące np. w rodzinie Bagliettoaceae. Jest ono z ekscypulum związane bardzo luźno^[2]. Bardzo rzadko tylko zdarza się, że inwolukrelum okrywa wyłącznie ujście ostioli^[3]. Występowanie oraz morfologia inwolukrelum ma znaczenie przy oznaczaniu gatunków niektórych grzybów^[1].

Inwolukrelum może mieć różny stopień rozwoju:

• zaczątkowe, istniejjące tylko przy samym ostiolum, np. w rodzajach Thelidium czy Amphorisium,
• wierzchołkowe, istniejące na wierzchołku perytecjum i sięgające do 1/3 lub 1/2 jego wysokości,
• pełne – sięgające aż do podstawy perytecjum. Jeżeli brak go poniżej eksypulum nazywa się go otwartym, jeśli obrasta od dołu także ekscypulum, nazywa się go zamkniętym^[2].

Opisy do rysunku: 1 – kora górna, 2 – warstwa glonów, 3 – rdzeń, 4 – inwolukrelum, 5 – ostiola, 6 – peryfizy, 7 – parafizy, 8 – worki z zarodnikami, 9 – ekscypulum