Ilja Winogradow

Илья Виноградов

generał porucznik
Data i miejsce urodzenia	20 czerwca 1906 Niżnij Awzian, Baszkiria
Data śmierci	luty 1978
Przebieg służby
Lata służby	1918–1975
Siły zbrojne	Armia Czerwona Armia Radziecka
Stanowiska	zastępca szefa Zarządu Wywiadowczego Armii Czerwonej
Główne wojny i bitwy	wojna domowa w Rosji, II wojna światowa
Odznaczenia

Ilja Wasiljewicz Winogradow (ros. Илья Васильевич Виноградов, ur. 7 czerwca^?/20 czerwca 1906 w miejscowości Niżnij Awzian w Baszkirii, zm. w lutym 1978) – radziecki wojskowy, generał porucznik.

W 1915 skończył szkołę, potem pracował w fabryce, od 1918 służył w Armii Czerwonej, uczestniczył w wojnie domowej i walkach z basmaczami, w 1924 został ranny. Od 1926 należał do WKP(b), w 1929 ukończył szkołę wojskową im. WCIK, a w 1936 Akademię Wojskową im. Frunzego, pracował w sztabie dywizji kawalerii i 1937-1938 w sztabie Białoruskiego Specjalnego Okręgu Wojskowego, później studiował w Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego. Brał udział w wojnie z Finlandią 1939-1940 jako szef Wydziału 4 Sztabu Leningradzkiego Okręgu Wojskowego i szef sztabu 28 Korpusu Piechoty, później pracował w Sztabie Generalnym, uczestniczył w wojnie z Niemcami jako szef wywiadu Frontu Południowo-Zachodniego (listopad 1941-czerwiec 1942), Stalingradzkiego (lipiec-grudzień 1942), Dońskiego/Centralnego (grudzień 1942-kwiecień 1943). Od kwietnia do lipca 1943 był zastępcą szefa Zarządu Wywiadowczego Armii Czerwonej, od lipca do października 1943 szefem Wydziału Wywiadowczego Sztabu Frontu Woroneskiego, 1943-1944 1 Ukraińskiego, a 1944-1945 2 Białoruskiego. Po wojnie od sierpnia 1945 do stycznia 1950 był szefem Zarządu Wywiadowczego Północnej Grupy Wojsk w Polsce, a od lutego 1950 do marca 1952 Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech, później kierował katedrą i wydziałem w Akademii Wojskowej im. Frunzego, 1955-1957 był wojskowym attaché przy Ambasadzie ZSRR w Finlandii, a 1957-1975 attaché przy Ambasadzie ZSRR w NRD (od 1968 w stopniu generała porucznika).

• Order Lenina
• Order Rewolucji Październikowej
• Order Czerwonego Sztandaru (pięciokrotnie)
• Order Bohdana Chmielnickiego I klasy
• Order Suworowa II klasy
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
• Order Czerwonej Gwiazdy
• Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” II klasy
• Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy

I medale oraz odznaczenia zagraniczne.

• Виноградов Илья Васильевич. ХРОНОС: ВСЕМИРНАЯ ИСТОРИЯ В ИНТЕРНЕТЕ. [dostęp 2018-01-23]. (ros.).