Huangpu Jiang
 Widok na Huangpu Jiang z The Oriental Pearl Tower | |||||||||||||
| Kontynent | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Państwo | |||||||||||||
| Rzeka | |||||||||||||
| Długość | 114 km | ||||||||||||
| Średni przepływ |
316 m³/s | ||||||||||||
| Źródło | |||||||||||||
| Miejsce | Dianshan Hu | ||||||||||||
| Ujście | |||||||||||||
| Recypient | Jangcy (Ocean Spokojny) | ||||||||||||
| Miejsce |
Szanghaj | ||||||||||||
| Współrzędne | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Szanghaju  | |||||||||||||
Położenie na mapie Chin  | |||||||||||||
Huangpu Jiang (chiń. upr. 黄浦江; chiń. trad. 黃浦江; pinyin Huángpǔ Jiāng; Wade-Giles Huang-p’u Chiang; dosł. „Rzeka Żółtego Brzegu”) – rzeka we wschodnich Chinach, w mieście Szanghaj, południowy dopływ Jangcy. Wypływa z jeziora Dianshan Hu. Liczy 114 km długości, średnia głębokość wynosi 8 m, maksymalna 22 m, w środkowym biegu ma 300–400 m szerokości, a u ujścia ok. 800 m szerokości[1].
Rzeka dzieli Szanghaj na dwie części: Puxi („na zachód od [Huang] Pu”) i Pudong („na wschód od Pu”). Puxi to dawny Szanghaj, a Pudong to nowe centrum biznesowe. Rozwój Pudongu związany jest z budową przez Huangpu Jiang kilku potężnych mostów i poprowadzeniu pod jej dnem tuneli metra, łączącego obie części miasta. Nad rzeką leży szanghajski Bund, a u jej ujścia do Jangcy w Wusongkou leży znaczna część portu szanghajskiego. Huangpu jest niezwykle ruchliwą śródlądową drogą wodną,
Huangpu Jiang dostarcza wody pitnej dla większości miasta[2]. Wraz z Suzhou He jest też głównym miejscem zrzutu miejskich ścieków (4 mln ton rocznie w latach 1990, z czego tylko 4% oczyszczone), co powodowalo jej całkowite zatrucie w obrębie miasta[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ 牛汝辰: 中国水名词典. 哈尔滨: 哈尔滨地图出版社, 1995, s. 48. ISBN 7-80529-266-3.
- ↑ Case Study II* – Shanghai Huangpu River, China. World Health Organization. [dostęp 2012-01-28]. (ang.).
- ↑ Terry Cannon, Alan Jenkins: The Geography of Contemporary China: The Impact of Deng Xiaoping’s Decade. New York: Routledge, 1990, s. 256. ISBN 0-203-40141-7.