Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Howiezna (gmina)

Howiezna
gmina wiejska
1921–1939[1]
Państwo

 Polska

Województwo

(1919: okręg miński)
(1919–20: okręg brzeski)
(1920–21: okręg nowogródzki)
1921–39: nowogródzkie

Powiat

do 1919: słucki
1919–20: baranowicki
1920–39: nieświeski

Siedziba

Howiezna

Populacja (1921)
• liczba ludności


7760[2]

Szczegółowy podział administracyjny (1921)
Liczba gromad

53

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Howiezna”
53°21′00,0000″N 26°41′24,0000″E/53,350000 26,690000

Howiezna (rzadziej Howezna[3]) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. nowogródzkim (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy było miasteczko Howiezna (257 mieszk. w 1921 roku[2]), znane również pod nazwą Wiśniowiec[potrzebny przypis].

Początkowo gmina należała do powiatu słuckiego. 1 sierpnia 1919 r. gmina weszła w skład nowo utworzonego powiatu baranowickiego pod Zarządem Cywilnym Ziem Wschodnich[4]. 7 listopada 1920 r. została przyłączona do nowo utworzonego powiatu nieświeskiego pod Zarządem Terenów Przyfrontowych i Etapowych[5]. 19 lutego 1921 r. wraz z całym powiatem weszła w skład nowo utworzonego województwa nowogródzkiego.

1 października 1927 do gminy Howiezna przyłączono część obszaru zniesionej gminy Lisuny[6]. Po wojnie obszar gminy Howiezna wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.

Przypisy

  1. Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. nowogródzkiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część I - Województwo Nowogródzkie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
  3. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  4. Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 19, poz. 172
  5. Dz. Urz. ZTPiE z 1920 r. Nr 3, poz. 23
  6. Dz.U. z 1927 r. nr 83, poz. 745