Hero’s

HERO’S – istniejąca w latach 2005–2008 japońska organizacja mieszanych sztuk walki, należąca wraz z K-1 do Fighting and Entertainment Group (FEG).

Historia

Początki działalności FEG na polu MMA sięgają 2001 r., kiedy to na turnieju K-1 Andy Memorial Japan GP obok zwykłych walk kickbokserskich znalazły się trzy pojedynki na zasadach MMA, w których zestawiono przeciwko sobie zawodników K-1 i wrestlerów (walką wieczoru był debiut w MMA Mirko Filipovicia przeciwko Kazuyuki Fujicie).

W kolejnych latach mieszane sztuki walki regularnie gościły na imprezach K-1. W maju 2004 r. FEG zorganizowało pierwszą galę całkowicie poświęconą MMA pod nazwą Romanex.

Na bazie tych doświadczeń w 2005 r. powołano do życia HERO’S. Pierwsza gala odbyła się 26 marca w Saitamie.

W latach 2005–2008 HERO’S zorganizowało 11 imprez, w tym 3 turniejowe. W jej szeregach walczyli m.in. Kazushi Sakuraba, Royce Gracie, B.J. Penn, Jérôme Le Banner czy Lyoto Machida.

13 lutego 2008 r. ogłoszono rozwiązanie HERO’S i powołanie w jej miejsce nowej organizacji pod nazwą DREAM^[1].

Kategorie wagowe

Początkowo podział na kategorie wagowe nie istniał, określone limity wprowadzono dopiero dla walk turniejowych:^[2]

średnia - 70 kg
półciężka - 85 kg

Wybrane zasady walki

walka toczona była na ringu o wymiarach 7,2 × 7,2 m
liczba i długość rund ustalana w zależności od rodzaju walki, kategorii wagowej i zapisów w kontraktach (najczęściej dwie lub trzy rundy, po 5 minut).
zabronione techniki to m.in.:
- uderzenia łokciem w głowę
- kopanie w głowę przeciwnika znajdującego się w parterze
- ciosy kolanami w głowę w walce w parterze
- uderzanie głową
- gryzienie
- atakowanie tylnej części głowy, krocza, oczu, otworów fizjologicznych, małych stawów.
w przypadku nierozstrzygnięcia walki w regulaminowym czasie wybór zwycięzcy należał do sędziów oceniających według kryteriów w ściśle określonej kolejności:
- zadane obrażenia
- dominacja
- agresja
- różnica wagi

Mistrzowie

W przeciwieństwie do innych organizacji MMA, HERO’S nie nadawała przechodnich tytułów mistrzowskich. Ekwiwalentem były tytuły mistrzów poszczególnych turniejów. Zorganizowano trzy turnieje w wadze średniej i jeden w półciężkiej.

Rok	Kategoria wagowa	Mistrz	2. miejsce
2005	średnia	Norifumi Yamamoto	Genki Sudo
2006	półciężka	Yoshihiro Akiyama	Melvin Manhoef
2006	średnia	Gesias Calvancanti	Caol Uno
2007	średnia	Gesias Calvancanti	Andre Dida