Herb Łazisk Górnych

Typ herbu	miejski
Pierwsza wzmianka	XVIII w.
Ostatnie zmiany	2012
Multimedia w Wikimedia Commons

Herb Łazisk Górnych – jeden z symboli miasta Łaziska Górne w postaci herbu^[1]. Herb znajduje się również na fladze miasta.

Herb przedstawia złamaną gałąź z siedmioma opadającymi liśćmi koloru złotego na niebieskim tle.

Gałąź upamiętnia wielki huragan, który przeszedł nad Łaziskami w 1738 r.

Wizerunek herbowy po raz pierwszy pojawił się na pieczęci z XVIII w. – opadających liści było wówczas sześć. Pieczęć miała 24 milimetry oraz napis: OBER – LAZISK / GEM. / PLESSNER CREYS. W połowie XIX w. (lub nieco wcześniej) herb ten został zastąpiony innym – widniało na nim pięć szklanych naczyń, prawdopodobnie na pamiątkę istniejącej w miejscowości huty szkła. Mierzyła 25 milimetrów, a napis brzmiał: OBER LAZISK: GEM: S./ PLESSNER / KREIS.. Od 1860 r. gmina używała pieczęci bezherbowej, a w okresie międzywojennym pieczęci z herbem Polski. Dopiero w 1951 r., kiedy Łaziska Górne uzyskały prawa miejskie Miejska Rada Narodowa powróciła do najstarszego wizerunku herbu, zwiększając liczbę liści oraz napis nad tarczą „ŁAZISKA GÓRNE”. Napis usunięto w latach 90. XX w., jako niezgodnego z zasadami heraldycznymi.

W 2008 r. przy przedstawieniu do zaopiniowania Komisji Heraldycznej przy MSWiA projektu sztandaru miasta dopatrzono się niezgodności herbu z zasadami sztuki heraldycznej. W opinii Komisji, konar powinien mieć prostszy rysunek i mieć wyraźnie zaznaczone trzy gałęzie, natomiast opadające liście powinny przypominać liście lipy, nie brzozy. Sama zaś tarcza powinna być u dołu półokrągła (tzw. wzór hiszpański). Uwzględniający powyższe uwagi projekt nowego herbu, sporządzony przez Instytut Heraldyczno-Weksylologiczny, został przyjęty uchwałą Rady Miejskiej 25 października 2011 roku^[1]. Uchwała weszła w życie 5 stycznia 2012 roku.

Pozostałe dwie wielkie dzielnice tworzące miasto również posiadają swoje historyczne herby.

Dawna gmina Łaziska Średnie posiadała herbjuż w XVIII w. – wyobrażał skrzyżowane 2 topory i krzyż nad nimi. Napis na pieczęci brzmiał: MITTEL LAZISK GEM. S. / PLESSNER / CREYS, a jej wielkość wynosiła 28 milimetrów. Symbol krzyża mógł być pamiątką po drewnianym kościele, który istniał tam w XVIII wieku^[2].

Po 1875 pieczęć stała się bezherbowa, podobnie jak pierwsze pieczęcie polskie. Dopiero w latach 30. XX w. wprowadzono do pieczęci nowy herb – szyb i fabrykę z trzema kominami umieszczonymi między hałdami węgla. Napis brzmiał: Urząd gminy * Łaziska Średnie, pow. Pszczyna, wielkość pieczęci wynosiła 35 milimetrów. Marian Gumowski proponował dla herbu następujące kolory: hałdy węgla oraz szyb – czarny, kominy i dach – czerwony, niebo – białe.

Herb Łazisk Średnich nie do końca zgadza się z pieczęcią używaną przez Naczelnika Gminy Łaziska Średnie Jana Szustra.

Po II wojnie światowej zaprzestano jego używania.

Herb Łazisk Dolnych, dawniej gminy, początkami sięga XVIII w. Na pieczęci widoczny był jeleń przeskakujący pagórek, a za nim znajdowało się drzewo. Według Gumowskiego jeleń był koloru czerwonego, pagórek i drzewo zielone, a tło – białe. Pieczęć miała 24 milimetry oraz napis NIEDER LAZISK.G.S / PLESSNER / CREYS. Używana była do drugiej połowy XIX w. Następna była bezherbowa, nie zmieniło się to po włączeniu do Polski. Pierwsza pieczęć polska miała dwujęzyczne napisy: Gmina Łaziska Dolne / Powiat / Pszczyński / Gemeinde Niederlazisk / Kreis Pless.