Krwiomocz

Hematuria

Hematuria, krwiomocz – obecność erytrocytów w moczu^[1], w liczbie przekraczającej 5 sztuk/μl. Wyróżnia się następujące rodzaje krwiomoczu:

• mikrohematuria, gdy obecność czerwonych ciałek krwi może zostać stwierdzona tylko laboratoryjnie → zobacz krwinkomocz.
• makrohematuria, gdy mocz wykazuje zabarwienie dostrzegalne gołym okiem. Zwykle wystarcza ilość 0,2 ml krwi na 500 ml moczu.

Można wyróżnić także:

• erytrocyturia (krwinkomocz) powstaje w wyniku: mechanicznego uszkodzenia naczyń krwionośnych w drogach moczowych, bakteryjnego lub toksycznego uszkodzenia kanalików nerkowych, albo w wyniku zażycia większej ilości leków m.in. penicylina, fenacytyna, chinina^[1].
• hemoglobinuria może być wynikiem częściowej hemolizy części krwinek w naczyniach obwodowych na skutek zatrucia organizmu: arsenem, grzybami, hydrochinonem, sulfonamidami, fenylohydrazyną itd.^[1]

Krwiomocz jest najważniejszym, budzącym niepokój objawem pochodzącym z dróg moczowych. Jego przyczyna może być idiopatyczna (gdy pomimo badań diagnostycznych pozostaje nieznana i nie powoduje żadnych konsekwencji zdrowotnych dla pacjenta), jak również znana – w przypadku rozpoznanych schorzeń.

Do przyczyn krwiomoczu należą:

• Łagodny rodzinny krwiomocz
• Kamica nerkowa
• Rak pęcherza moczowego
• Rak nerki
• Zapalenie pęcherza moczowego
• Kłębuszkowe zapalenie nerek
• Uraz

• Schistosomiaza układu moczowego

• Napadowa nocna hemoglobinuria – rzadka choroba spowodowana rozpadem krwinek czerwonych w nocy, gdy spada pH krwi
• zatrucia^[1]

Każde wystąpienie krwiomoczu wymaga dokładnego postępowania diagnostycznego, mającego na celu wykrycie źródła powodującego krwawienie. Objawy towarzyszące krwiomoczowi ułatwiają rozpoznanie przyczyny krwawienia, np. wystąpienie bólu może być pomocne w lokalizacji źródła krwawienia. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów związanych z układem moczowym należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem.