Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Hasso Plattner

Hasso Plattner
Ilustracja
Hasso Plattner współcześnie
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1944
Berlin, III Rzesza

Zawód, zajęcie

inżynier, przedsiębiorca

Hasso Plattner (ur. 21 stycznia 1944 w Berlinie[1]) – niemiecki przedsiębiorca, współzałożyciel (razem z Dietmarem Hoppem, Clausem Wellenreutherem, Hansem-Wernerem Hectorem i Klausem Tschirą) międzynarodowego przedsiębiorstwa informatycznego SAP, którego był jednym z dwóch dyrektorów generalnych w latach 1997–2003[2][3]. Od 2003 roku członek i przewodniczący rady nadzorczej przedsiębiorstwa[3]. Prowadzi ponadto działalność związaną z finansowym wspieraniem sztuki, kultury i nauki[4][5][6]. W czerwcu 2018 roku z majątkiem szacowanym na 12,7 miliarda dolarów znalazł się na 10. miejscu listy najbogatszych Niemców magazynu „Forbes[7]

Młodość i kariera zawodowa

Hasso Plattner urodził się 21 stycznia 1944 roku w Berlinie[1]. Wywodzi się z rodziny Sasów siedmiogrodzkich z Sybina. Jest synem urodzonego w Agnicie Horsta Plattnera (1919-2001), który po skończeniu studiów w Niemczech pracował jako okulista w Berlinie[4]. Hasso Plattner dorastał w tym mieście, zaś w późniejszych latach wyjechał z rodziną do niemieckiej Konstancji, gdzie w 1963 roku zdał maturę[1].

Po zdaniu matury Plattner rozpoczął studia na wydziale inżynierii telekomunikacyjnej Uniwersytetu Technicznego w Karlsruhe, które z powodzeniem ukończył w 1968 roku jako inżynier[8][1]. W tym samym roku zaczął pracować jako programista w niemieckim oddziale IBM w Mannheimie[8][1]. W kwietniu 1972 roku, wraz z czterema kolegami z IBM: Dietmarem Hoppem, Clausem Wellenreutherem, Hansem-Wernerem Hectorem i Klausem Tschirą założył w Mannheimie firmę programistyczną Systemanalyse und Programmentwicklung (pol. „Analiza systemów i rozwój programów”)[1][8]. Przy zakładaniu przedsiębiorstwa wykazał się nowatorską koncepcją biznesową, mającą na celu ujednolicenie i standaryzację oprogramowania używanego w firmach[1].

Pomysł na biznes Hassa Plattnera okazał się sukcesem, ponieważ już w pierwszy roku istnienia firma osiągnęła niemały zysk dzięki pierwszemu dużemu zleceniu od przedsiębiorstwa chemicznego ICI. W 1977 roku zatrudniająca 20 pracowników firma Plattnera została przekształcona w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością Systeme, Anwendungen, Produkte in der Datenverarbeitung (SAP) (pol. „Systemy, Zabiegi, Produkty w Przetwarzaniu Danych”), zaś w następnym roku przeniosła się do Walldorf w Badenii-Wirtembergii[1]. W 1979 roku Hasso Plattner zaczął kierować działem technologii firmy SAP[8]. W tym samym roku przedsiębiorstwo zwróciło na siebie uwagę systemem ERP R/2, który jeszcze w tym samym roku przysporzył mu grono klientów liczące około 100 firm. Standardowe programy SAP stawały się później coraz bardziej popularne w niemieckojęzycznym obszarze gospodarczym, tak że w 1982 roku firma zatrudniała około 100 pracowników i osiągała obroty w wysokości 24 milionów marek[1].

W celu ekspansji międzynarodowej Plattner w 1984 roku w szwajcarskim Biel powołał do życia firmę SAP International AG. W 1988 roku firma SAP GmbH została przekształcona w spółkę akcyjną, co doprowadziło do jej wejścia na giełdę[1]. Plattner dołączył wówczas do rady nadzorczej SAP, gdzie został zastępcą prezesa, którym był Dietmar Hopp[1]. W 1990 roku w uznaniu zasług na polu informatyki w biznesie otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Kraju Saary, zaś w 1994 roku dostał od tej uczelni również honorowy tytuł profesora[8].

W 1992 roku firma SAP dokonała nagłego międzynarodowego przełomu, wprowadzając system R/3, za którego bezpośredniego twórcę uważany jest Hasso Plattner. W następnym roku firma SAP po raz pierwszy osiągnęła miliardowe obroty, mając ponad 3000 klientów korporacyjnych, zaś w kolejnych latach prowadziła ekspansję w Stanach Zjednoczonych, dostarczając swoje produkty m.in. przedsiębiorstwom IBM i Microsoft[1]. W 1997 roku Plattner i Hopp objęli stanowiska równoprawnych rzeczników zarządu[1].

Obecnie oprócz pracy w radzie nadzorczej SAP Plattner kieruje również centrum badawczo-rozwojowym w Palo Alto w Kalifornii, które powstało w 1998 roku. Prowadził także wykłady na wydziale nauk ekonomicznych Uniwersytetu Kraju Saary[1].

Działalność filantropijna

W 1998 roku Hasso Plattner założył własną fundację, którą zobowiązał do przekazania przez okres 20 lat ponad 50 milionów euro ze swoich prywatnych funduszy na rzecz sztuki i nauki – od tamtego czasu zobowiązanie to wzrosło czterokrotnie[4]. W tym samym roku utworzył w ramach partnerstwa publiczno prywatnego na Uniwersytecie Poczdamskim Hasso-Plattner-Institut für Softwaresystemtechnik (pol. „Instytut Hassa Plattnera na rzecz Technologii Systemów Oprogramowania”), zajmujący się wspieraniem badań[8][4]. Plattner nie tylko w pełni finansuje instytut, ale jest także osobiście zaangażowany w jego działalność, pełniąc funkcję kierownika działu Enterprise Platform and Integration Concepts (pol. „Platforma Przedsiębiorczości i Koncepcje Integracji”)[6].

W 2005 roku założył wraz z Uniwersytetem Stanforda Hasso Plattner Institute of Design (pol. „Instytut Projektowy Hassa Plattnera”), w którym naukowcy z różnych dziedzin mają za zadanie opracowywanie przyjaznych dla użytkownika innowacji poprzez interdyscyplinarną współpracę[4][6]. W marcu tego samego roku fundacja Plattnera sfinansowała również zorganizowany w południowoafrykańskim George koncert z serii 46664, z którego dochód trafił do zajmującej się walką z AIDS fundacji Nelsona Mandeli[6][9]. Fundacja wspiera także prowadzące działania na rzecz walki z AIDS południowoafrykańskie uczelnie: Uniwersytet KwaZulu-Natal i Uniwersytet Kapsztadzki oraz program Isombululo[6].

W listopadzie 2007 roku Hasso Plattner przekazał władzom kraju związkowego Brandenburgia 20 milionów euro dotacji na rzecz odbudowy zniszczonego w czasie II wojny światowej pałacu miejskiego w Poczdamie, w którym miała zostać ulokowana siedziba brandenburskiego parlamentu[10]

W kwietniu 2012 roku w niemieckiej prasie pojawił się komunikat o planach wybudowania przez Hassa Plattnera muzeum sztuki w Poczdamie, w którym miała by się znaleźć m.in. jego własna kolekcja dzieł sztuki z czasów NRD[11]. W końcu Plattner zaproponował ulokowanie muzeum w nieistniejącym od czasu II wojny światowej pałacu Barberini w Poczdamie, którego odbudowę władze miasta od pewnego czasu rozważały[12][13]. Budynek został zrekonstruowany w latach 2013-2016, a związane z odbudową koszty wynoszące około 70-80 milionów euro w całości sfinansowała fundacja Hassa Plattnera[12][13][14]. 20 stycznia 2017 roku odbyło się otwarcie ulokowanego w odbudowanym gmachu muzeum sztuki[15]

W lutym 2013 roku Hasso Plattner jako pierwszy Niemiec dołączył do międzynarodowej inicjatywy Warrena Buffetta i Billa Gatesa „The Giving Pledge”, której sygnatariusze zobowiązują się do przekazania przynajmniej połowy swojego majątku na cele charytatywne[16][5][17]. Ówcześnie majątek Plattnera był szacowany przez czasopismo „Forbes” na 5,4 miliarda euro[5].

19 lipca 2018 roku Hasso Plattner podpisał w ambasadzie Rumunii w Berlinie umowę z władzami Uniwersytetu Sybińskiego na wsparcie uczelni kwotą 4,2 miliona euro, celem utworzenia instytutu, w którym miałyby by się odbywać badania i prace nad innowacyjnymi produktami technicznymi[4].

Pod koniec 2020 roku Plattner przekazał opiekującemu się odbudowanym pałacem miejskim w Poczdamie stowarzyszeniu siedmiocyfrową darowiznę na rzecz rekonstrukcji lub restauracji dziesięciu posągów, jakie pierwotnie stały na attyce budynku[18][19].

Życie prywatne

W 1978 roku Hasso Plattner poślubił Sabine Suplie, z którą ma dwie córki[1].

Mieszka głównie w Stanach Zjednoczonych i Południowej Afryce[4].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n o Hasso Plattner. whoswho.de. [dostęp 2021-01-24]. (niem.).
  2. SAP AG: SAP GESCHÄFTSBERICHT 2003. s. 12. [dostęp 2014-07-13]. (ang.).
  3. a b SAP AG: Supervisory Board. [dostęp 2014-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-13)]. (ang.).
  4. a b c d e f g Hasso Plattner spendet Millionen für Universität in Hermannstadt. [w:] Zeitung [on-line]. siebenbuerger.de, 2018-08-02. [dostęp 2021-01-24]. (niem.).
  5. a b c SAP-Gründer Plattner spendet sein Milliardenvermögen. [w:] Wirtschaft [on-line]. zeit.de, 2013-02-20. [dostęp 2021-01-24]. (niem.).
  6. a b c d e Museum Barberini gGmbH. [w:] Wissenschaft für alle [on-line]. wis-potsdam.de. [dostęp 2021-01-24]. (niem.).
  7. Das sind die reichsten Deutschen. [w:] Wirtschaft [on-line]. stern.de. [dostęp 2021-01-24]. (niem.).
  8. a b c d e f Andrea Benthien: Ehrendoktorwürde für Hasso Plattner – Festakt am 5. Juli 2002 an der Universität Potsdam. 2002-06-25. [dostęp 2014-07-13]. (niem.).
  9. Benefizkonzert in Südafrika: Kampf gegen Aids. [w:] Archiv [on-line]. n-tv.de, 2005-03-20. [dostęp 2021-01-24]. (niem.).
  10. Landtag Brandenburg, Department of Public Relations: Brief history of the new Landtag building. The long road from city palace to Landtag palace. [w:] Media fast [on-line]. landtag.brandenburg.de. [dostęp 2021-01-24]. (ang.).
  11. Eine Kunsthalle für Potsdam. art-in-berlin.de, 2012-04-13. [dostęp 2021-01-24]. (niem.).
  12. a b Holger Catenhusen: Palais Barberini. Italien in der Mitte. [w:] Kultur [on-line]. tagesspiegel.de, 2017-01-24. [dostęp 2021-01-24]. (niem.).
  13. a b Museum Barberini. Moderne Kunst in historischem Ambiente. [w:] Kunstmuseen [on-line]. visitberlin.de. [dostęp 2021-01-24]. (niem.).
  14. Christoph Müller: Macht und Herrlichkeit: Das neue Museum Barberini in Potsdam. [w:] Kultur [on-line]. swp.de, 2017-01-20. [dostęp 2021-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-18)]. (niem.).
  15. Katharina Wiechers: Museumseröffnung in Potsdam. Palais Barberini eröffnet. [w:] Berlin [on-line]. tagesspiegel.de, 2017-01-20. [dostęp 2021-01-24]. (niem.).
  16. SAP-Gründer Plattner verschenkt Milliarden. [w:] Wirtschaft [on-line]. faz.net, 2013-02-19. [dostęp 2021-01-24]. (niem.).
  17. The Giving Pledge: strona oficjalna. [dostęp 2014-07-13]. (ang.).
  18. Potsdam; Heldenhafte Rückkehr. [w:] Potsdam [on-line]. pnn.de, 2020-11-24. [dostęp 2021-01-24]. (niem.).
  19. Sechs neue Attikaskulpturen auf dem Potsdamer Stadtschloss: Dank Hasso Plattner. mitteschoen.de, 2020-12-10. [dostęp 2021-01-24]. (niem.).