Jambu butantan – gatunek pająka z rodziny ptasznikowatych.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1998 roku przez Fernanda Péreza-Milesa na łamach „Bulletin of the British Arachnological Society” pod nazwą Cyriocosmus butantan^[1][2]. Jako lokalizację typową wskazano Balbinę w Presidente Figueredo w brazylijskim stanie Amazonas. Epitet gatunkowy pochodzi od Instituto Butantan w São Paulo^[2]. W 2005 roku Caroline Sayuri Fukushima, Rogeiro Bertani i Pedro Ismael da Silva przenieśli ów gatunek do rodzaju Hapalopus i jako pierwsi opisali jego samicę^[3]. W rodzaju Jambu umieszczony został natomiast w 2024 roku przez Laurę T. Miglio, Carlosa Perafána i Fernanda Péreza-Milesa^[4].

Samiec osiąga 14,4 mm długości ciała przy karapaksie długości 6,8 mm i szerokości 6,3 mm^[2], a samica 29,7 mm długości ciała przy karapaksie długości 11,2 mm i szerokości 10,8 mm^[3]. Ubarwienie prosomy jest rudobrązowe do ciemnobrązowego^[2][3], u samicy z szerokim, jasnożółtym obrzeżeniem karapaksu^[3]. Oczy pary przednio-środkowej leżą bardziej z tyłu niż przednio-bocznej, a tylno-środkowej bardziej z przodu niż tylno-bocznej. Jamka karapaksu jest poprzeczna^[2][3], u samca prosta^[2], a u samicy łukowata^[3]. Szczękoczułki u samca mają 9, a u samicy 14 zębów na krawędzi przedniej. Odnóża są jasnobrązowe do ciemnobrązowych^[2][3]. Pierwsza ich para u samca ma na goleni dwa haki (apofizy)^[2]. Barwa opistosomy (odwłoka) jest jasnobrązowa^[2][3], u samicy z wzorem^[3].

Nogogłaszczki samca mają apofizę na przednio-boczno-brzusznej stronie goleni zaopatrzoną na szczycie w dwa megakolce. Bulbus ma krótki embolus, długą, zaostrzoną i pozbawioną piłkowania apofizę paraemboliczną oraz wykształcony kil prolateralny dolny^[2][4]. Genitalia samicy zawierają pojedynczą, zesklerotyzowaną spermatekę sercowatego kształtu^[4][3].

Pajęczak neotropikalny, endemiczny dla Brazylii^[1][4], znany ze stanów Amazonas i Pará^[4].