Hans Schmaus
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: patomorfologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Hans Schmaus (ur. 22 maja 1862 w Monachium, zm. 4 grudnia 1905 tamże) – niemiecki lekarz patolog.
Uczył się u Bollingera, w 1887 roku został doktorem medycyny i podjął pracę w Instytucie Patologii jako asystent, w 1889 roku uzyskał habilitację, od 1899 roku profesor nadzwyczajny[1]. Zmarł 22 maja 1905 w Monachium[2].
Wybrane prace
- Die Compressionsmyelitis bei Caries der Wirbelsäule (Wiesbaden 1890)
- Zur patholog. Anatomie der Rückenmarkserschütterung (Virch. Arch. CXXII)
- Grundriss der Pathologischen Anatomie. Bergmann, Wiesbaden 1893
- Vorlesungen über die pathologische Anatomie des Rückenmarkes (1901)
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Schmaus, Hans Ein biographisches Lexikon zur Portraitsammlung des Anatomen Robert Wiedersheim (niem.)