HMS „Lightning”

Model HMS „Lightning”
Historia
Stocznia	John I. Thornycroft & Company(inne języki)
Położenie stępki	1876
Wodowanie	1877
Royal Navy
Wejście do służby	1877
Wycofanie ze służby	1896
Los okrętu	sprzedany na złom
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	32,5 t
Długość	26,67 m
Szerokość	3,28 m
Zanurzenie	1,57 m
Napęd
dwucylindrowa maszyna parowa o mocy 460 hp
Prędkość	19 węzłów
Uzbrojenie
Dwie, później jedna torpeda Whiteheada kalibru 14 cali
Załoga	15

HMS Lightning − brytyjski okręt^[a] wodowany w 1877, uważany za pierwszy torpedowiec^[1].

Pierwszym brytyjskim okrętem zaprojektowanym specjalnie do przeprowadzania ataków torpedowych był HMS „Vesuvius”, konstrukcja ta została jednak uznana za nieudaną jako zbyt powolna i szybko wycofano ją ze służby. Wodowany w 1876 „Lightning” był znacznie mniejszy od swojego poprzednika, a także szybszy, i to właśnie ten okręt uważany jest za pierwszy prawdziwy torpedowiec^[2].

Początkowo „Lightning” wyposażony był w dwie torpedo cages (dosłownie „klatki torpedowe”) − druciane skrzynki na torpedy, które były spuszczane do wody przed strzelaniem, ale rozwiązanie to było bardzo małe praktyczne (okręt musiał się zatrzymać przed oddaniem strzału) i „klatki” szybko zostały zastąpione pojedynczą wyrzutnią torped umieszczoną na dziobie^[2].

„Lightning” wszedł do służby pod oznaczeniem Torpedo Boat 1 (TB1, pol. torpedowiec nr 1), a w okresie dwóch następnych lat w stoczni Thornycrofta zbudowano jeszcze jedenaście podobnych jednostek, które otrzymały oznaczenia od TB2 do TB12. Torpedowce napędzane były silnikiem parowym z kotłem opalanym węglem o mocy 460 hp. Podobnie jak większość tego typu jednostek, także „Lightning” miał bardzo lekką konstrukcję, zbudowaną na granicy wytrzymałości, co spowodowało, że okręt został wycofany ze służby już w 1896, z bardzo zniszczonym kadłubem^[1].