Gyrophaena joyioides
Gyrophaena joyioides | |
Wüsthoff, 1937 | |
![]() | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Podplemię | |
Rodzaj | |
Podrodzaj |
Gyrophaena s.str. |
Gatunek |
Gyrophaena (Gyrophaena) joyioides |
Gyrophaena joyioides – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny rydzenic.
Morfologia
Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 1,6 do 2,2 mm. Głowa jest czarna, 1,7 raza szersza niż dłuższa, zaopatrzona w wyłupiaste oczy. Barwa czułków jest żółtawobrązowa z żółtymi nasadami. Ich człony od piątego do dziesiątego są wyraźnie szersze niż dłuższe, przy czym piąty i przedostatni są półtorakrotnie szersze niż dłuższe. Przedplecze jest jasnorudobrązowe lub ciemnobrązowe, wyraźnie szagrynowane. Jego szerokość nie przekracza półtorakrotności długości. Pokrywy są rudożółte z czarno przyciemnionymi tylnymi kątami zewnętrznymi. Kolor odnóży jest żółtawy do pomarańczowego. Zewnętrzne połowy pokryw są wyraźnie, drobno punktowane, a przy tylnych kątach ziarenkowane. Odwłok ma ubarwienie rudożółte z czarnymi nasadą i wierzchołkiem albo cały jest brązowy do ciemnobrązowego[1].
Ekologia i występowanie
Owad ten jest polifagicznym mykofagiem. Bytuje w owocnikach różnych gatunków grzybów, szczególnie licznie w pieniążnicy szerokoblaszkowej[2].
Gatunek palearktyczny. W Europie znany jest z Portugalii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Luksemburga, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Rumunii, Bułgarii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny oraz europejskiej części Rosji[3]. Na północny wschód sięga po Karelię, a na południowy wschód po Kaukaz i Morze Kaspijskie[2].
Przypisy
- ↑ Arved Lompe: Gattung Gyrophaena Mannh.. [w:] Käfer Europas [on-line]. [dostęp 2024-11-01].
- ↑ a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae, część 3: Aleocharinae. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (8), 1981.
- ↑ M. Schülke, A. Smetana: Staphylinidae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera Volume 2. Hydrophiloidea-Staphylinoidea. I. Löbl, D. Löbl (red.). Wyd. Brill. Leiden, Boston: 2015, s. 442-446.