Gustaw Potworowski (dyplomata)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
11 października 1889 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 października 1951 |
| Poseł RP w Szwecji | |
| Okres |
od 15 maja 1936 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Poseł RP w Portugalii | |
| Okres |
od czerwiec 1944 |
| Poprzednik | |
| Odznaczenia | |
     
| |
Gustaw Adolf Marian Potworowski herbu Dębno[1] (ur. 11 października 1889 w Warszawie, zm. 1 października 1951 w Maladze) – polski dyplomata.
Życiorys
Urodził się 11 października 1889 w Warszawie, w rodzinie Jerzego Potworowskiego h. Dębno (1857–1896) i Ksawery z domu Szydłowskiej h. Lubicz (1863–1948)[1].
Po ukończeniu gimnazjum gen. P. Chrzanowskiego w Warszawie, studiował biologię na uniwersytecie w Lozannie i w Paryżu oraz agronomię w Lipsku i w Berlinie. Po powrocie do kraju w 1914 zajmował się administracją należącego do rodziny majątku w Radoryżu.
11 sierpnia 1919 wstąpił do służby dyplomatycznej w niepodległej Polsce. Kierował referatem plebiscytu MSZ w czasie przygotowań do plebiscytów na Warmii i Mazurach i na Górnym Śląsku. 18 sierpnia 1921 został skierowany do Komisariatu Generalnego RP w Wolnym Mieście Gdańsku, awansowany na sekretarza legacyjnego. Od 1 sierpnia 1924 do początków 1926 w centrali MSZ. W latach 1926–1928 radca poselstwa RP w Berlinie, od 1 października 1928 do 1 lipca 1934 sekretarz ambasady RP w Paryżu. 15 maja 1936 mianowany na posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego w Szwecji, misję pełnił do 31 października 1942. Następnie kierował Wydziałem Spraw Uchodźczych w MSZ RP w Londynie (Rząd RP na uchodźstwie). Od czerwca 1944 poseł RP w Lizbonie. Po wojnie pozostał na emigracji, pełniąc do śmierci misję w Lizbonie z ramienia rządu RP na uchodźstwie.
Od 27 kwietnia 1922 był żonaty z Marią Magdaleną Moldenhawer.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (27 grudnia 1924)[2]
- Medal Niepodległości[3]
- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę[3]
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę[3]
- Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja, 1938)[4]
- Krzyż Oficerski Orderu Legii Honorowej (Francja)[3]
Bibliografia
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 592–593. [dostęp 2021-01-05].
- Potworowski Gustaw [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M. Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, s. 109, ISBN 83-7066-569-1.
- Alina Szklarska-Lohmannowa: Gustaw Adolf Potworowski. [w:] Polski Słownik Biograficzny t. XXVIII [on-line]. [dostęp 2015-09-30].
Przypisy
- ↑ a b Marek Jerzy Minakowski: Gustaw Adolf Marian Potworowski z Sienna h. Dębno. [w:] Wielka Genealogia Minakowskiego [on-line]. sejm-wielki.pl, 2018-01-06. [dostęp 2018-01-06]. (pol.).
- ↑ M.P. z 1924 r. nr 299, poz. 980 „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej na Górnym Śląsku oraz na terenie W. M. Gdańska”.
- ↑ a b c d Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 czerwca 1939. Warszawa: Stowarzyszenie „Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej”, 1939, s. 228. [dostęp 2023-04-20].
- ↑ Sveriges statskalender / 1940. Bihang, s. 79