Gurami syjamski

Trichopodus pectoralis[1]
(Regan, 1910)
Złowiony okaz
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Infragromada	doskonałokostne
Rząd	okoniokształtne
Rodzina	guramiowate
Rodzaj	Trichopodus
Gatunek	gurami syjamski
Synonimy
Osphronemus saigonensis, Borodin, 1930 Trichogaster pectoralis Regan, 1910
Systematyka w Wikispecies

Gurami syjamski^[2][3] (Trichopodus pectoralis) – gatunek ryby z rodziny guramiowatych. Bywa hodowana w akwarium słodkowodnym. Do Europy został przywieziony w roku 1914.

Występuje w wodach Indochin, w dorzeczu rzeki mekong, Kambodży, Wietnamu oraz Tajlandii. Spotykany na Półwyspie Malajskim (Malezja). Introdukowany w wielu krajach Azji Południowo-Wschodniej i północnej Oceanii.

Żyje na polach ryżowych, w wąskich kanałach, gdzie wysokość lustra wody nie przekracza 80 cm, a temperatura potrafi osiągnąć nawet 37 ⁰C. Spotykany w rozlewiskach spowodowanych wystąpieniem z brzegów rzek w wyniku deszczów monsunowych.

Dorosłe osobniki posiadają dość duże płetwy piersiowe. Oko duże. Przez ciało przebiega ciemna pręga składająca się z ciemnych plam i ciągnąca się od oka aż do nasady ogona. Im ryba jest starsza tym pas ten staje się bardziej rozmyty. Płetwa brzuszna nitkowata.

Młode ryby ubarwione są w kolorze stalowym, szaro-niebieskawym. W naturze dorasta do 20 - 25 cm, w akwarium jest mniejszy, do 17 cm. Mogą pobierać i oddychać powietrzem atmosferycznym, jak również z wody poprzez skrzela.

Odróżnienie łatwe, Samiec jest smuklejszy, płetwę grzbietową posiada wydłużoną i zakończoną spiczasto. Samice w partii brzusznej są bardziej zaokrąglone, płetwa grzbietowa tępo zaokrąglona.

Ryba spokojna i towarzyska. Można ją trzymać wraz z innymi, mniejszymi od siebie gatunkami. W akwarium dość długim, o niskim stanie wody powinna się znaleźć gęsta roślinność, gdzie znajduje swoje schronienie w razie zagrożenia oraz wolna przestrzeń do pływania. Akwarium przykryte dla zapewnienia podobnych warunków temperatury powietrza co wody (oddycha powietrzem). Podłoże z drobnego żwirku. Temperatura nie powinna spadać poniżej 22 ⁰C. Odżywia się detrytusem, zooplanktonem, roślinami (glonami).

Odbywa się w tym samym zbiorniku, w którym przebywają, w temperaturze wyższej o 2-3 stopnie. Niechętnie znoszą przenoszenie ich do innego zbiornika. Tarlaki niechętnie przystępują do tarła, gdy w pobliżu przebywają inne ryby. Samiec buduje gniazdo na powierzchni wody. Jest ono zbudowane z piany, jest słabe i małe (ok. 8 cm średnicy) umiejscowione pod pływającym liściem lub wśród małych drobnych cząstek roślin. Ikra w kolorze brązowożółtym i ilości dochodzącej do 1000 nawet 5 000 sztuk^[4] nie jest zbierana przez ryby tak jak i w późniejszym czasie ryby nie interesują się złożoną ikrą.

Wylęg narybku następuje po ok. 3 dniach, zależny jest od wysokości temperatury wody. Para dorosłych nie interesuje się dalszym losem narybku, larwy pozostawione są swojemu losowi.

Gurami syjamski potrafi rozmnażać się z innym gatunkiem gurami dwuplamym tworząc formy hybrydowe^[5].

Lokalnie ryba ma duże znaczenie kulinarne. Jest sprzedawana jako ryba konsumpcyjna.

• HansH. Frey HansH., Akwarium słodkowodne, Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1990, s. 250–251, ISBN 83-217-2777-8, OCLC 749300194 .
• Tadeusz Szwarc, Gurami syjamski, AKWARIUM Nr 1/92
• HorstH. Linke HorstH., Labyrinth fish, the bubble-nest-builders, Tetra Press, 1991, s. 131–133, ISBN 3-89356-137-4 .
• FishBase