Grzywna krakowska
Grzywna krakowska – dawna jednostka miary stosowana w średniowiecznej i nowożytnej Polsce.
W XIV wieku odpowiadała 196,26 g, na początku XVI wieku – 197,684 g, po 1558 roku – 201,802 g, a po 1650 roku – 201,86 g.
1 grzywna krakowska dzieliła się na: 4 wiardunki = 8 uncji = 16 łutów = 24 skojce = 96 granów = 240 denarów = 480 oboli.
Grzywna krakowska to także jednostka obliczeniowa – jedna grzywna krakowska równała się 48 groszom praskim. Z grzywny krakowskiej srebra wybijano:
- 576 denarów za panowania Władysława Łokietka (1306–1333),
- 768 denarów za Kazimierza Wielkiego (1333–1370),
- 864 denary za Władysława Jagiełły (1386–1434).