Grzybolubka czarnogłowa

Autalia impressa
(Olivier, 1795)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	rydzenice
Plemię	Autaliini
Rodzaj	grzybolubka
Gatunek	grzybolubka czarnogłowa
Synonimy
Staphylinus impressus Olivier, 1795 Autalia brevicornis Blair, 1944 Autalia conura Jekel, 1873 Autalia longula ekel, 1873 Autalia obscura Wendeler, 1928 Autalia plicata Stephens, 1832 Autalia ruficornis Stephens, 1832
Multimedia w Wikimedia Commons

Grzybolubka czarnogłowa^[1] (Autalia impressa) – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny rydzenic. Zamieszkuje palearktyczną Eurazję i Afrykę Północną.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1795 roku przez Guillaume’a-Antoine’a Oliviera pod nazwą Staphylinus impressus^[2].

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 2,5 do 3 mm, w zarysie z silnym przewężeniem między głową a przedpleczem. Ubarwienie rudożółte do brązowoczerwonego z czarnobrązową głową i przyczernionym szczytem odwłoka. Skronie zwężają się od oczu w sposób zaokrąglony. Czułki są tęższe niż u A. longicornis, o członie czwartym co najwyżej nieznacznie dłuższym niż szerokim, a członie przedostatnim półtorakrotnie szerszym niż dłuższym. Przedplecze jest nieco szersze od głowy, zaopatrzone w parę ukośnych bruzd po bokach oraz bruzdę pośrodkową. Pokrywy są znacznie szersze od przedplecza i zaopatrzone w parę głębokich, podłużnych wcisków. Samiec ma edeagus z flagellum u podstawy skręconym więcej razy niż trzykrotnie^[3].

Owad rozmieszczony od nizin po obszary górskie, gdzie sięga do piętra subalpejskiego. Bytuje głównie w rozkładających się owocnikach grzybów naziemnych i nadrzewnych, w tym żagwi i wrośniaków, a także na padlinie i wśród gnijącej materii roślinnej^[4]. W buczynach karpackich należy do najliczniejszych kusakowatych grzybów naziemnych^[1].

Gatunek palearktyczny. W Europie znany jest z Portugalii, Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Luksemburga, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Bośni i Hercegowiny, Grecji i europejskiej części Rosji. W Azji podawany jest z Azerbejdżanu i Nepalu. W Afryce stwierdzony został z Algierii i Tunezji^[2].