Grzybówka niebieskawa

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	grzybówkowate
Rodzaj	grzybówka
Gatunek	grzybówka niebieskawa
Nazwa systematyczna
Mycena subcaerulea Sacc. Syll. fung. (Abellini) 5: 263 (1887)
Multimedia w Wikimedia Commons

Grzybówka niebieskawa (Mycena subcaerulea Sacc.) – gatunek grzybów z rodziny grzybówkowatych (Mycenaceae)^[1].

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Mycena, Mycenaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Takson ten opisał w 1887 r. Pier Andrea Saccardo. Synonim: Agaricus subcaeruleus Peck 1793. Nie jest natomiast synonimem Agaricus subcaeruleus With. 1792^[1].

Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.^[2]

Kapelusz

Średnica do 2 cm, początkowo stożkowaty, potem szeroko stożkowaty, w końcu dzwonkowaty. Brzeg zazwyczaj podwinięty. Podczas wilgotnej pogody jest śliski i lepki. Powierzchnia gładka, ewentualnie przy brzegu ziarenkowata lub pylista, u młodych owocników niebieska, wkrótce jednak brązowa do szarobrązowej z niebieskawym brzegiem^[3].

Blaszki

Przyrośnięte do trzonu; dość gęste lub gęste, białawe lub bladoszare^[3].

Trzon

Wysokość 3–8 cm, grubość 1–2 mm, kruchy, walcowaty, wydrążony. Powierzchnia drobno oprószona, początkowo przy wierzchołku niebieskawa, ale wkrótce ogólnie szaro do brązowawa. Podstawa pokryta grzybnią, początkowo niebieską, ale wkrótce białą^[3].

Miąższ

Bez wyraźnego zapachu i smaku^[3].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki 6–8 × 6–7 µm, młode amyloidalne, w stanie dojrzałym słabo amyloidalne, niemal kuliste, gładkie. Brak pleurocystyd. Cheilocystydy liczne, 32–60 µm długości, cylindryczne lub prawie wrzecionowate. Strzępki w skórce kapelusza typu ixotrichoderma^[3].

Grzybówka niebieskawa w Ameryce Północnej występuje na wielu stanowiskach^[4]. W Polsce do 2003 r. jedyne jej stanowisko podał Władysław Wojewoda w Puszczy Niepołomickiej w 1999 r. z uwagą, że jej rozprzestrzenienie i stopień zagrożenia nie są znane^[2].

Grzyb saprotroficzny. Występuje w lasach liściastych^[2]. W Ameryce Północnej rośnie na szczątkach twardego drewna, zwłaszcza dębów. Owocniki samotnie lub w rozproszeniu, często na pniakach lub w ich pobliżu. Pojawiają się wiosną i ponownie jesienią^[3].

Łatwe do identyfikacji są tylko młode owocniki grzybówki niebieskawej o niebieskawej barwie. Barwa ta szybko jednak zanika i starsze owocniki stają się trudne do identyfikacji. Wówczas konieczna jest żmudna identyfikacja na podstawie cech mikroskopowych. Podobna jest grzybówka modrooliwkowa (Mycena amicta), ale rośnie na drewnie drzew iglastych. Pod mikroskopem ma zarodniki eliptyczne, a nie prawie kuliste^[3].