Grochowiska (województwo świętokrzyskie)
| wieś | |
 Krzyż na mogile z powstania styczniowego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2019) |
39[2] |
| Strefa numeracyjna |
41 |
| Kod pocztowy |
28-400[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TPI |
| SIMC |
0262912[4] |
Położenie na mapie gminy Pińczów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu pińczowskiego  | |
 50°29′50″N 20°38′15″E/50,497222 20,637500[1]
| |
Grochowiska – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, w gminie Pińczów[4][5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Grochowiska są punktem początkowym 
zielonego szlaku turystycznego prowadzącego do Wiślicy. Przez wieś przechodzi 
niebieski szlak turystyczny z Pińczowa do Wiślicy.
Historia
18 marca 1863 r. rozegrała się jedna z najkrwawszych bitew powstania styczniowego, w której trzytysięczny oddział powstańczy dowodzony przez dyktatora powstania, generała Mariana Langiewicza starł się z pięciotysięcznym, dysponującym 6 działami, korpusem regularnej rosyjskiej piechoty. W trakcie walk, kierowany przez François Rochebruna oddział „Żuawów Śmierci” przeprowadził brawurowy atak na artylerię rosyjską i zdobył ich armaty. W walce brał też udział młody powstaniec Adam Chmielowski, przyszły święty Brat Albert.
Całodzienny, ciężki bój, który pochłonął po ok. 300 ofiar po obu walczących stronach, zakończył się zwycięstwem Polaków i zapisał się na trwałe w historii polskiej wojskowości jako bitwa pod Grochowiskami[6].
Na pamiątkę tych wydarzeń, na polach Grochowisk, corocznie odgrywana jest inscenizacja walk, w której bierze udział m.in. wiernie zrekonstruowany i wyposażony przez Roberta Osińskiego oddział „Żuawów Śmierci” z pobliskiego Buska-Zdroju[7][8].
Obszar ochrony uzdrowiskowej
W 2024 r. sołectwo Grochowiska wraz z częścią miasta Pińczowa – Osiedlem Zdrojowym, częścią sołectwa Włochy – Osiedlem Górki-Włochy i sołectwami: Pasturka oraz Bogucice Drugie uzyskało na mocy rozporządzenia Rady Ministrów status obszaru ochrony uzdrowiskowej („Obszar Ochrony Uzdrowiskowej Pińczów”)[9].
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 38680
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2019. Stan ludności 31.12.2019 str. 13-14 [dostęp 2022-05-08]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 335 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Przechadzka po powiecie – Grochowiska. pinczow.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-15)]..
- ↑ Busko rozpoczęło obchody 150. rocznicy wybuchu powstania styczniowego. Echo Dnia – Busko Zdrój, 2013-01-20. [dostęp 2013-01-23].
- ↑ Powstanie styczniowe 1863–1864: Busko Zdrój. [dostęp 2013-01-23].
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 2024 r. w sprawie nadania statusu obszaru ochrony uzdrowiskowej części miasta Pińczów - Osiedlu Zdrojowemu, części sołectwa Włochy - Osiedlu Górki-Włochy i sołectwom: Pasturka, Bogucice Drugie oraz Grochowiska, położonym na obszarze gminy Pińczów (Dz.U. z 2024 r. poz. 1213)
Linki zewnętrzne
- Jerzy Kowalczyk (1938-2015). Powstanie styczniowe 1863–1864. Grochowiska
