Goralisches Komitee
Goralisches Komitee (pol. Komitet Góralski) – organizacja polityczna, namiastka władzy samorządowej Goralenvolku. Powstała 20 lutego 1942 z inicjatywy Wacława Krzeptowskiego, który został jej przewodniczącym[1]. Siedziba komitetu mieściła się w Zakopanem przy Bahnhofstrasse 2 (ob. T. Kościuszki)[2]. Komitet istniał do lata 1944 r., kiedy to Krzeptowski opuścił Zakopane i ukrył się w Tatrach.
Głównym zadaniem Goralisches Komitee było wydawanie góralskich kenkart. Oznaczało to określenie się, czy jest się Polakiem, czy „Góralem” (tych ostatnich traktowano jako odrębną grupę etniczną)[3].
Komitee został utworzony przez władze okupacyjne[4]. W opinii Karola Pospieszalskiego stanowił podobieństwo dla berlińskich „Komitetów” przeznaczonych dla Rosjan i Ukraińców (ustalały narodowość danej osoby)[3].
Władze
- przewodniczący (Goralenführer): Wacław Krzeptowski
- zastępca: Józef Cukier
- sekretarz: Adam Trzebunia
- kierownik Biura: Stanisław Walczak
- referent ds. organizacyjnych i personalnych: Franciszek Franosz
- referent ds. kultury: Szymon Kuchta
- referent d.s. pracy: Franciszek Fronczak
- referent d.s. pomocy gospodarczej: Franciszek Latocha
- referent d.s. wyżywienia: Tadeusz Kęsek
- referent d.s. pomocy prawnej: Andrzej Zagała[2]
Przypisy
- ↑ J. Berghauzen, Krzeptowski Wacław Jan (1897-1945), (w:) Polski Słownik Biograficzny, t. 15.
- ↑ a b Góralski Fuhrer Wacław Krzeptowski i jego "Państwo Góralskie", "Na placówce" nr 1/2010, s. 9
- ↑ a b Cz. Madajczyk, Polityka III Rzeszy w okupowanej Polsce, t. 1, Warszawa 2019, s. 534.
- ↑ Cz. Madajczyk, Polityka III Rzeszy w okupowanej Polsce, t. 1, Warszawa 2019, s. 533.