Giwat ha-Szelosza
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt | |
| Wysokość |
29 m n.p.m. |
| Populacja (2007) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+972 3 |
| Kod pocztowy |
48800 |
Położenie na mapie Dystryktu Centralnego  | |
Położenie na mapie Izraela  | |
 32°05′54″N 34°55′16″E/32,098333 34,921111
| |
Giwat ha-Szelosza (hebr. גבעת השלושה; pol. Wzgórze Trzech) – kibuc położony w samorządzie regionu Derom ha-Szaron, w Dystrykcie Centralnym, w Izraelu.
Leży na równinie Szaron w pobliżu rzeki Jarkon, w otoczeniu miast Petach Tikwa i Rosz ha-Ajin, moszawów Kefar Sirkin i Newe Jarak, oraz kibucu Enat. Na południe od kibucu znajduje się baza sił powietrznych izraelskiej armii Kefar Sirkin. Członek Ruchu Kibuców (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).
Historia
Kibuc został założony 1 maja 1925 przez żydowskich imigrantów z Polski, którzy byli członkami syjonistycznej organizacji młodzieżowej HeHalutz. Pierwotnie kibuc był położony na zachód od miasta Petach Tikwa, przy współczesnym skrzyżowaniu ulic Arlozorov i Tzaha, w miejscu gdzie obecnie znajduje się szkoła rolnicza Rosa Cohen. Nazwano go na cześć trzech żydowskich robotników z Petach Tikwa, którzy podczas I wojny światowej zostali oskarżeni przez władze tureckie o szpiegostwo na rzecz Wielkiej Brytanii. Zostali oni przewiezieni do więzienia w Damaszku, gdzie byli torturowani i zostali straceni w 1916.
W okresie brytyjskiego Mandatu Palestyny kibuc służył jako tajna baza szkoleniowa oddziałów Palmach i magazyn broni. 29 czerwca 1946 brytyjskie oddziały wojskowe zajęły kibuc (operacja „Agata”) poszukując członków syjonistycznych organizacji podziemnych.
W 1953 nastąpiło przeniesienie kibucu na obecną lokalizację. Część jego mieszkańców założyła wówczas pobliski kibuc Enat.
Kultura i sport
W kibucu jest ośrodek kultury, boisko do piłki nożnej, korty tenisowe i basen kąpielowy.
Gospodarka
Gospodarka kibucu opiera się na rolnictwie, sadownictwie i hodowli bydła mlecznego. Znajduje się tutaj zakład prefabrykatów budowlanych.
Firma Tomcar Ltd. produkuje doświadczalne samochody terenowe dla potrzeb przemysłu, rolnictwa i wojska[1]. Spółka Millimetrix Broadband Networks Ltd. rozwija technologię szerokopasmowych modemów do komunikacji radiowej[2][3].
Na północny wschód od kibucu znajduje się stacja pomp, które tłoczą wodę z rzeki Jarkon dwoma rurociągami na południe, na pustynię Negew. Urządzono tutaj centrum obsługi turystów (Yarkon Springs Center), w którym można zapoznać się ze schematem i sposobem działania izraelskiego systemu wodnego[4].
Turystyka
Na północny wschód od kibucu znajduje się Park Narodowy Jarkon zajmujący powierzchnię 1 315 hektarów wokół rzeki Jarkon. Największymi tutejszymi atrakcjami są wzgórze Tel Afek z ruinami osmańskiej twierdzy Binar Bashi (pochodzi z 1571) oraz obszar źródeł rzeki Jarkon. Pomimo że większa część wody jest pobierana przez krajowy system wodny, to rzeka nigdy nie wysycha i jej brzegi rozkwitają bogactwem fauny i flory[5].
Komunikacja
Na północ od kibucu przebiega autostrada nr 5 (Tel Awiw–Ari’el), a na wschód autostrada nr 6, brak jednak możliwości bezpośredniego wjazdu na nie. Z kibucu wyjeżdża się na północny zachód na drogę nr 483 
, którą jadąc na wschód dojeżdża się do miasta Rosz ha-Ajin (jadąc stąd drogą nr 444 
na północ dojedzie się do węzła drogowego z autostradami nr 5 i 6), lub jadąc na zachód dojeżdża się do miasta Petach Tikwa i drogi ekspresowej nr 40 
(Kefar Sawa–Ketura).
Osoby związane z kibucem
- Icchak Rabin – przez 2 lata uczył się w tutejszej szkole rolniczej[6].
Przypisy
- ↑ Tomcar Ltd.. [w:] Tomcar Ltd. [on-line]. [dostęp 2009-03-09]. (ang.).
- ↑ Israeli Hi-Tech Directory 2004. s. 123. [dostęp 2019-03-17]. (ang.).
- ↑ Millimetrix Broadband Networks. [w:] Millimetrix Broadband Networks Ltd. [on-line]. [dostęp 2009-03-09]. (ang.).
- ↑ Visitors Centers – Yarkon Springs Center at Rosh Ha’ayin. [w:] Mekorot – Israel National Water Co. [on-line]. [dostęp 2009-03-09]. (ang.).
- ↑ Yarkon National Park. [w:] Israel Nature & National Parks Protection Authority [on-line]. [dostęp 2009-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-03-02)]. (ang.).
- ↑ Yitzchak Rabin. [w:] Prime Minister's Office [on-line]. [dostęp 2009-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-07)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcie satelitarne kibucu Giwat ha-Szelosza Google Maps
- Mapa kibucu Giwat ha-Szelosza Amudanan
