Gina Bachauer

Data i miejsce urodzenia	21 maja 1913 Ateny
Pochodzenie	austriackie
Data i miejsce śmierci	22 sierpnia 1976 Ateny
Przyczyna śmierci	zawał mięśnia sercowego
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	pianistka
Strona internetowa

Gina Bachauer, gr. Τζίνα Μπαχάουερ (ur. 21 maja 1913 w Atenach, zm. 22 sierpnia 1976 tamże^[1]) – grecka pianistka pochodzenia austriackiego^[1].

Uzdolnienia pianistyczne zaczęła objawiać w wieku 5 lat^[1]. W latach 1921–1929 studiowała grę na fortepianie w konserwatorium w Atenach^[2] u Woldemara Freemana^[1][3]. Od 1929 do 1932 roku była uczennicą Alfreda Cortota w École normale de musique w Paryżu^[2]. W 1933 roku zdobyła złoty medal na międzynarodowym konkursie pianistycznym w Wiedniu^[1][2]. W latach 1933–1935 pobierała prywatnie lekcje u Siergieja Rachmaninowa^[1][2]. Debiutowała w 1935 roku w Atenach z orkiestrą symfoniczną pod batutą Dimitriego Mitropoulosa^[1][2]. W czasie II wojny światowej mieszkała w Aleksandrii, występując dla oddziałów alianckich walczących na Bliskim Wschodzie^[1]. W 1946 roku debiutowała w Londynie z New London Orchestra pod batutą Aleca Shermana^[1][2], którego poślubiła w 1951 roku^[3]. W 1950 roku wystąpiła po raz pierwszy w Nowym Jorku^[1][2], później regularnie koncertowała w Stanach Zjednoczonych^[3]. W 1967 i 1969 roku wystąpiła w Polsce^[2]. Zmarła niespodziewanie na zawał serca w dniu, w którym miała wystąpić z amerykańską National Symphony Orchestra na międzynarodowym festiwalu muzycznym w Atenach^[1].

W jej repertuarze znajdowały się utwory Beethovena, Schumanna i Brahmsa, a także Czajkowskiego i Rachmaninowa^[2]. Od 1976 roku w Salt Lake City co cztery lata odbywa się międzynarodowy festiwal pianistyczny jej imienia^[1][3].