Giacomo Monico

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	26 czerwca 1778 Riese
Data i miejsce śmierci	25 kwietnia 1851 Wenecja
Miejsce pochówku	Bazylika św. Marka w Wenecji
Patriarcha Wenecji
Okres sprawowania	1827–1851
Biskup Cenedy
Okres sprawowania	1822–1827
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	21 marca 1801
Nominacja biskupia	16 maja 1822
Sakra biskupia	9 listopada 1822
Kreacja kardynalska	29 lipca 1833 Grzegorza XVI
Kościół tytularny	SS. Nereo e Achilleo
Multimedia w Wikimedia Commons

Giacomo Monico (ur. 26 czerwca 1778 w Riese, zm. 25 kwietnia 1851 w Wenecji) – włoski duchowny katolicki, kardynał, patriarcha Wenecji.

Święcenia kapłańskie przyjął 21 marca 1801 w Treviso. 16 maja 1822 został wybrany biskupem Cenedy. 9 listopada 1822 w Wenecji otrzymał sakrę z rąk kardynała Ladislao Pyrkera (współkonsekratorami byli biskupi Giuseppe Grasser i Giuseppe Manfrin Provedi). 9 kwietnia 1827 objął stolicę patriarchalną Wenecji, na której pozostał już do śmierci. 29 lipca 1833 Grzegorz XVI wyniósł go do godności kardynalskiej, a 23 czerwca 1834 nadał mu tytuł kardynała prezbitera SS. Nereo e Achilleo. Nie brał udziału w Konklawe 1846, wybierającym Piusa IX.

• Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.)
• Sylwetka na stronie Davida M. Cheneya (ang.)
• GCatholic.org (ang.)