Germain Boffrand
 Portret Boffranda autorstwa Lamberta-Sigisberta Adama | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Wpływy | |
| Wpłynął na | |
| Praca | |
| Styl | |
| Budynki | |
Germain Boffrand (ur. 16 maja 1667 w Nantes, zm. 19 marca 1754 w Paryżu) – francuski architekt i dekorator wnętrz[2] epoki baroku; w młodości rzeźbiarz[1]. Upowszechniał dekoracje w stylu rokoko[1] z użyciem rocaille[2].
Życiorys
Syn i wnuk rzeźbiarzy i architektów[2]. Jako rzeźbiarz inspirował się François Girardonem. Od 1667 był uczniem Jules’a Hardouina-Mansarta[1], od 1686 zaś wchodził w skład jego pracowni[2], biorąc brał udział w budowie fasad placu Vendôme w Paryżu oraz oranżerii w Wersalu. W 1690 został architektem królewskim, a od 1709 był członkiem Académie royale d'architecture. Po 1711 w służbie Leopolda I Józefa. W 1732 został generalnym inspektorem mostów i dróg. W pracy pt. Livre d'architecture z 1745 promował propagowany przez Akademię styl Ludwika XIV zalecając jednocześnie inspirowanie się architekturą gotycką i Orientu[1]. Współpracował z Nicolasem Sébastienem Adamem i Charles’em-Josephem Natoire’em[2].
Wybrane dzieła[2]
- pałac Amelot de Gournay w Paryżu
- salony w pałacu Rohan w Strasburgu
- hôtel Boffrand, no 24 place Vendôme w Paryżu
- pałac Le Brun w Paryżu
- dekoracje wewnętrzne w Hôtel de Soubise w Paryżu (1735-1740[1])
- pierwotny projekt Place de la Concorde w Paryżu
- pałac Argenson
- zamek w Saint-Ouen
- odbudowa pałacu w Lunéville (1709-1719[1])
- przebudowa Château de La Malgrange (przekształcił go później Emmanuel Héré)
- pałac de Craon, Nancy
- projekt Place de la Carrière w Nancy
- most w Sens
- most w Montereau
- projekt pałacu biskupiego w Würzburgu (razem z Balthasarem Neumannem)
Przypisy
Bibliografia
- Pierre Chaunu: Cywilizacja wieku Oświecenia. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1993. ISBN 83-06-02339-0.
- red. Sławomir Żurawski: Barok. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, seria: Epoki Literackie. ISBN 978-83-01-15504-9.