Gabrielius Landsbergis
Data i miejsce urodzenia |
7 stycznia 1982 |
---|---|
Minister spraw zagranicznych Litwy | |
Okres |
od 11 grudnia 2020 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Gabrielius Landsbergis (ur. 7 stycznia 1982 w Wilnie[1]) – litewski polityk i urzędnik państwowy, deputowany do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji, poseł na Sejm Republiki Litewskiej, w latach 2015–2024 przewodniczący Związku Ojczyzny, od 2020 do 2024 minister spraw zagranicznych.
Życiorys
Rodzina, wykształcenie i działalność zawodowa
Pochodzi z zasłużonej dla Litwy rodziny Landsbergisów. Jest prawnukiem architekta Vytautasa Landsbergisa-Žemkalnisa, wnukiem polityka Vytautasa Landsbergisa i synem pisarza Vytautasa V. Landsbergisa[2].
Ukończył szkołę średnią nr 18 na Antokolu w Wilnie[3]. W 2003 na Uniwersytecie Wileńskim uzyskał licencjat z historii, a w 2005 magisterium ze stosunków międzynarodowych. Pracę zawodową rozpoczął w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Republiki Litewskiej. W latach 2007–2011 pracował na stanowisku III sekretarza w litewskiej ambasadzie w Belgii i Luksemburgu. Po powrocie do kraju zaczął pracę w Kancelarii Rządu Litwy na stanowisku naczelnika wydziału ds. regionów[4].
Działalność polityczna
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Związku Ojczyzny[1]. W wyborach w 2014 z ramienia konserwatystów uzyskał mandat eurodeputowanego VIII kadencji[5]. W PE był członkiem frakcji chadeckiej, Komisji Handlu Międzynarodowego oraz Podkomisji Bezpieczeństwa i Obrony[6].
W kwietniu 2015 został przewodniczącym konserwatystów, pokonując w drugiej turze partyjnych wyborów Irenę Degutienė. Zastąpił na tej funkcji Andriusa Kubiliusa[7]. W maju 2016 złożył mandat europosła[6] w związku z kampanią przed wyborami parlamentarnymi na Litwie, w których w tym samym roku uzyskał mandat posła na Sejm[8]. Jego ugrupowanie pozostało w opozycji do powołanego wówczas gabinetu Sauliusa Skvernelisa.
W wyborach w 2020 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję[9]. Wybory te zakończyły się zwycięstwem konserwatystów[10], którzy uzyskali w Sejmie 50 mandatów. Wkrótce po zakończeniu drugiej tury wyborów Gabrielius Landsbergis wraz z liderami dwóch partii liberalnych (LRLS i LP) ogłosił rozpoczęcie rozmów koalicyjnych w celu powołania nowego gabinetu z Ingridą Šimonytė na czele[10][11]. Rząd ten został zaprzysiężony 11 grudnia 2020, a lider Związku Ojczyzny objął w nim stanowisko ministra spraw zagranicznych[12].
W wyborach z października 2024 utrzymał mandat poselski z listy krajowej[13]. Nie został natomiast wybrany w okręgu jednomandatowym[14]. Kierowana przez niego partia przegrała wówczas z socjaldemokratami, Gabrielius Landsbergis w tym samym miesiącu zrezygnował funkcji jej przewodniczącego[15], a także odmówił przyjęcia mandat posła na Sejm nowej kadencji[14]. Urząd ministra sprawował do grudnia 2024.
Życie prywatne
Gabrielius Landsbergis jest żonaty z Austėją Landsbergienė, właścicielką sieci prywatnych przedszkoli i szkół. Mają czworo dzieci[3].
Odznaczenia
- Order Księcia Jarosława Mądrego III klasy (Ukraina; 2022)[16]
- Krzyż Dobrosąsiedztwa (Zjednoczony Gabinet Przejściowy Białorusi; 2024)[17]
Przypisy
- ↑ a b Sylwetka kandydata do Parlamentu Europejskiego na stronie Głównej Komisji Wyborczej. [dostęp 2014-06-02]. (lit.).
- ↑ Tomasz Otocki: Gabrielius Landsbergis – przyszły premier Litwy?. przegladbaltycki.pl, 23 października 2016. [dostęp 2020-12-14].
- ↑ a b Sylwetka kandydata do Sejmu Republiki Litewskiej na stronie Głównej Komisji Wyborczej. [dostęp 2020-12-14]. (lit.).
- ↑ Seimas (2020–2024): Seimo nariai: Gabrielius Landsbergis. lrs.lt. [dostęp 2020-12-14]. (lit.).
- ↑ Europos Parlamento rinkimai: konservatoriai ir liberalai švenčia. alfa.lt, 26 maja 2014. [dostęp 2014-06-02]. (lit.).
- ↑ a b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2020-12-14].
- ↑ Gabrielius Landsbergis wybrany na lidera konserwatystów. zw.lt, 26 kwietnia 2015. [dostęp 2015-04-27].
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2016. [dostęp 2016-10-10]. (lit.).
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2020. [dostęp 2020-10-13]. (lit.).
- ↑ a b Dominik Wilczewski: Wybory na Litwie: będzie centroprawicowy rząd. przegladbaltycki.pl, 26 października 2020. [dostęp 2020-12-11].
- ↑ Konservatoriai ir liberalų partijos paskelbė bendrą deklaraciją, Vyriausybės vadove skelbia matantys Šimonytę. lrt.lt, 26 października 2020. [dostęp 2020-12-11]. (lit.).
- ↑ Lietuva turi naują Vyriausybę – Seimas pritarė programai, prisiekė ministrai. lrt.lt, 11 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-11]. (lit.).
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2024. [dostęp 2024-10-14]. (lit.).
- ↑ a b Eglė Samoškaitė: Landsbergis traukiasi iš konservatorių pirmininko pareigų ir nedirbs Seime. lrt.lt, 28 października 2024. [dostęp 2024-10-31]. (lit.).
- ↑ Gailė Jaruševičiūtė-Mockuvienė: Vadovavimą TS-LKD laikinai perėmė Morkūnaitė-Mikulėnienė, Landsbergis planų neatskleidžia. lrt.lt, 28 października 2024. [dostęp 2024-10-28]. (lit.).
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №595/2022 Про відзначення державними нагородами України. president.gov.ua, 23 sierpnia 2022. [dostęp 2022-08-29]. (ukr.).
- ↑ «Змагацца з тыраніяй – гэта…» – Святлана Ціханоўская – на Форуме будучыні дэмакратыі. tsikhanouskaya.org, 8 listopada 2024. [dostęp 2024-11-09]. (biał.).