Głuchów (powiat kazimierski)
| wieś | |
 Figurka z 1914 (?), park podworski. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
41 |
| Kod pocztowy |
28-500[4] |
| Tablice rejestracyjne |
TKA |
| SIMC |
0241519[5] |
Położenie na mapie gminy Kazimierza Wielka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kazimierskiego  | |
 50°16′05″N 20°23′12″E/50,268056 20,386667[1]
| |
Głuchów – wieś sołecka[6] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Kazimierza Wielka[5][7].
Części miejscowości
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0241525 | Kolonia | część wsi |
| 0241531 | Parcela | część wsi |
| 0241548 | Reforma | część wsi |
Historia
Wieś notowana w początkach XIII wieku, w roku 1228 własność książęca w tym samym 1228 roku własność rycerska. Od 1243 własność klasztoru Benedyktynek staniątkowskich. W roku 1388 ponownie własność szlachecka. W roku 1228 Kazimierz książę opolski nadaje komesowi Klemensowi z Ruszczy (Klemens Jaksa Gryfita) między innymi Głuchów z narocznikami. W roku 1243 Konrad Mazowiecki potwierdza klasztorowi w Benedyktynek Staniątkach nadanie przez tegoż Klemensa między innymi wsi Głuchów z narokiem[8][a].
Według Długosza (nota spisana w latach 1470–1480) własność prebendy Głuchowskiej w kolegiacie w Skalbmierzu. Folwark kanonika na 2 łany uprawiane przez kmieci. Do prebendy należy tu połowa gaju w kierunku Przybenic, łąka i miejsce zwane Poświętne przeznaczone na budowę dworu kanonika, koło dworu Mikołaja Piwki herbu Habdank[9] (Długosz L.B. t.I s. 525–526, 528 t.II s.324). Według zapisu z księgi beneficjów z roku 1529 prebenda kolegiaty skalbmierskiej pobiera 1 kopę groszy czynszu z niektórych ról kmiecych, inna prebenda tejże kolegiaty 1 1/2 grzywny czynszu z ról pustych. (Liber Retaxationum s. 325, 341)[8].
W końcu XVI wieku wieś w powiecie proszowskim województwa krakowskiego była własnością klasztoru bożogrobców w Miechowie[10].
W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Głuchów, po jej zniesieniu w gromadzie Kamieńczyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Uwagi
- ↑ Narok, narocznik - w dawnej Polsce człowiek należący do ludności służebnej zobowiązanej do świadczeń na rzecz grodów nadgranicznych. Byli również tacy „narocznicy” których obowiązkiem było pilnowanie gniazd sokolich i psów używanych do polowania (Doroszewski, narocznik)
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 33893
- ↑ Wieś Głuchów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-06], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 314 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Jednostki organizacyjne gminy Kazimierza Wielka. Urząd Gminy Kazimierza Wielka. [dostęp 2015-04-01].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ a b Głuchów, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
- ↑ Głuchów (8), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 613.
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 104.
| Miasta | |
|---|---|
| Wsie |
|
| Integralne części wsi |
|
