Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Głowacz pręgopłetwy

Głowacz pręgopłetwy
Cottus poecilopus[1]
Heckel, 1837
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

skorpenokształtne

Rodzina

głowaczowate

Rodzaj

Cottus

Gatunek

głowacz pręgopłetwy

Synonimy
  • Cottus gobio microcephalus Kessler, 1868
  • Cottus poecilopterus Heckel, 1837
  • Cottus poecilopus altaicus Kaschenko, 1899
  • Cottus poecilopus macrostomus Jeitteles, 1862
  • Cottus poecilopus microstomus Jeitteles, 1862
  • Cottus poecilopus poecilopus Heckel, 1837
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Głowacz pręgopłetwy ukryty w jamie doniczki

Głowacz pręgopłetwy[3] (Cottus poecilopus) – gatunek drapieżnej, słodkowodnej ryby skorpenokształtnej z rodziny głowaczowatych (Cottidae).

Występowanie

Zlewiska mórz Czarnego, Bałtyckiego, Północnego i Arktycznego. W Polsce występuje w górnym biegu Wisły i Odry oraz w ich górskich dopływach.

Zamieszkuje szybko płynące potoki z czystą, dobrze natlenioną wodą, czyste rzeki i jeziora z dnem piaszczystym lub żwirowym. Preferuje potoki górskie. Występuje np. w potoku płynącym Doliną Kościeliską w Tatrach i to niemal do samych źródeł. Jeziorowa forma w Polsce występuje w jeziorach Hańcza i Święcajty. W ostatnich latach odkryto liczne populacje tego gatunku w niektórych rzekach i strumieniach dorzecza Łeby. Toleruje wody słonawe.

Cechy morfologiczne

Osiąga do 15 cm długości. Ciało krępe, lekko grzbietobrzusznie spłaszczone, zwężające się ku tyłowi, nagie (bez łusek). Szeroka głowa z dużym otworem gębowym w położeniu końcowym oraz wysoko osadzonymi oczami. Dwie płetwy grzbietowa, druga większa i dłuższa, szerokie płetwy piersiowe. Płetwy brzuszne wydłużone, sięgające poza otwór odbytowy, ich pierwszy promień jest silnie skrócony.

Na bokach występują ciemne, poprzeczne smugi. Od innych gatunków z rodzaju Cottus występujących w Europie różni się posiadaniem kolców o łopatkowatym kształcie oraz pręg na płetwach brzusznych (stąd jego nazwa).

Odżywianie

Żywi się glonami, wieloszczetami, skorupiakami, ikrą i larwami innych ryb.

Ochrona

Na terenie Polski gatunek był objęty ścisłą ochroną gatunkową[4][5]. Od 2014 r. podlega ochronie częściowej[6][7].

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

  • Cottus poecilopus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 7 lutego 2010]
  • Josef Reichholf, Gunter Steinbach, Claus Militz: Wielka encyklopedia ryb : słodkowodne i morskie ryby Europy. Wiśniewolski Wiesław (tłum.). Warszawa: Muza, 1994. ISBN 83-7079-317-7.
  • Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997. ISBN 83-7129-441-7.

Linki zewnętrzne