Górne Łagiewniki
| historyczna część Chorzowa | |
 Kościół św. Barbary w 2018 roku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| W granicach Chorzowa |
1868 |
Położenie na mapie Chorzowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
 50°18′11″N 18°56′43″E/50,302972 18,945222
| |
Górne Łagiewniki − dawna część wsi Łagiewniki (zob. Łagiewniki), położona na północ od Królewskiej Huty. Obecnie stanowi część dzielnicy Chorzowa Chorzów II (m.in. rejon ul. Floriańskiej).
Historia
Łagiewniki były podzielone na Łagiewniki Dolne (późniejsza dzielnica Łagiewniki w Bytomiu), Średnie i Górne[1]. Do Łagiewnik Górnych należały dobra rycerskie oraz kolonie: Łagiewniki Południowe i kolonia Bergfreiheit[1]. Pierwotnie teren Górnych Łagiewnik zajmowały lasy, które wykorzystywano do polowań[2]. W Górnych Łagiewnikach wzniesiono w 1852 roku kościół św. Barbary[1], w 1853 roku założono szkołę knapszaftową (kasy chorych), a w 1858 utworzono katolicką szkołę powszechną[1].
Przed I wojną światową połączono Łagiewniki Średnie (bez kolonii) i Górne i utworzono gminę Łagiewniki[3], następnie w 1868 roku[2] włączono je do Królewskiej Huty[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e Ziemia Śląska 1929 ↓, s. 2.
- ↑ a b S. Lubecki. Z przeszłości m. Chorzowa. Ze starych zbiorów i opowiadań ludowych zestawił S. Lubecki. „Młody Krajoznawca Śląski. Pisemko Szkolnych Kół Krajoznawczych Śląskich”. V (6 (37)), s. 3, 1938-06.
- ↑ Ziemia Śląska 1929 ↓, s. 3.
Bibliografia
- Nazwa wsi Łagiewniki w powiecie świętochłowickim. „Ziemia Śląska. Dwutygodnik poświęcony przeszłości Śląska”. 3 (4), 1929-02-20. Franciszek Godula (red.).
| Dzielnice administracyjne | |
|---|---|
| Historyczne osady i kolonie | |
| Osiedle mieszkaniowe |
