Fuji T-7
 Fuji T-7 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Lata produkcji |
2002–2008 |
| Liczba egz. |
49 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
Allison Model 250-B17F |
| Moc |
451 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
10,04 m |
| Długość |
8,59 m |
| Wysokość |
2,96 m |
| Masa | |
| Startowa |
1585 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
376 km/h |
| Prędkość przelotowa |
298 km/h |
| Dane operacyjne | |
Fuji T-7 – japoński samolot szkolno-treningowy o napędzie turbośmigłowym, produkowany przez firmę Fuji Heavy Industries. Samolot stanowi rozwinięcie konstrukcji Fuji T-3, stąd poprzednia nazwa samolotu – Fuji T-3 Kai.
Historia rozwoju
Pod koniec 90. XX wieku podjęto decyzję o pozyskaniu nowego samolotu szkolnego dla Japońskich Powietrznych Sił Samoobrony. Otworzono więc przetarg, który wyłonić miał następcę maszyn Fuji T-3. W 1998 roku wybrano produkt Fuji Heavy Industries – Fuji T-3 Kai, który stanowił głęboką modernizację samolotu Fuji T-3. Dostawy rozpocząć się miały w 2000 roku[1][2]. Decyzja o wyborze T-3 Kai została jednak anulowana po wybuchu afery korupcyjnej, gdzie część wysokiego kierownictwa Fuji została aresztowana za przekupstwo osób odpowiedzialnych za prowadzenie przetargu. Program dotyczący pozyskania nowych maszyn wznowiono w 2000 roku. Finalnie Fuji T-7 został ponownie wybrany. Pierwsze egzemplarze opuściły linię montażową we wrześniu 2002 roku[3]. Ostatni 49 egzemplarz samolotu dostarczono w 2008 roku[4].
Konstrukcja
Fuji T-7 to jednosilnikowy samolot szkolno-treningowy, który stanowi głęboką modernizację samolotu Fuji T-3. Napęd stanowi silnik turbośmigłowy Allison Model 250-B17F o mocy 451 KM. Skrzydła proste, w układzie dolnopłatu. Załoga liczy dwie osoby. Fotele pilotów usytuowane są w układzie tandemu. Przedni fotel zajmuje uczeń, zaś tylny instruktor. Zmiany w stosunku do oryginału obejmują także drobne modyfikacje w skrzydłach oraz w nosie samolotu. Nos samolotu jest o 550 mm dłuższy niż w T-3, co spowodowane było wymianą silnika. Zmodyfikowano kokpit w taki sposób, aby był bardziej przestronny niż w poprzedniku. Wprowadzono także układ ogrzewania oraz klimatyzacji[5][3][1].
Galeria
Formacja Fuji T-7 w locie
Samolot w czasie kołowania z otwartym kokpitem
Widok od tyłu
Przedni kokpit
Tylny kokpit
Przypisy
- ↑ a b T-3 / T-5 / T-7 - Primary Trainer [online], www.globalsecurity.org [dostęp 2022-02-07].
- ↑ Fuji T-7 Trainer Aircraft [online], Airforce Technology [dostęp 2022-02-07] (ang.).
- ↑ a b Fuji T-7 [online], Academic Dictionaries and Encyclopedias [dostęp 2022-02-07] (ang.).
- ↑ 航空自衛隊向けＴ－７初等練習機の最終号機を納入 [online].
- ↑ Asagumo Shinbun, Rocznik wyposażenia Sił Samoobrony 2006-2007, ISBN 4-7509-1027-9 (jap.).
