Franciszek Talarczyk

Franciszek Talarczyk
	pułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia	2 stycznia 1897 ; Budy
Data i miejsce śmierci	5 kwietnia 1951 ; Poznań
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego; Wojsko Polskie; ludowe Wojsko Polskie
Formacja	Armia Wielkopolska
Jednostki	12 Pułk Strzelców Wielkopolskich,; 23 Pułk Artylerii Lekkiej,; 65 Pułk Artylerii Lekkiej,; 1 Armia Wojska Polskiego
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; powstanie wielkopolskie,; II wojna światowa
	Odznaczenia

Franciszek Talarczyk (ur. 2 stycznia 1897 w Budach, zm. 5 kwietnia 1951 w Poznaniu) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego, powstaniec wielkopolski.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Józefa i Elżbiety. Ukończył gimnazjum w Ostrowie Wielkopolskim. Pobierał stypendium Towarzystwa Naukowej Pomocy dla Młodzieży Wielkiego Księstwa Poznańskiego. Udzielał też korepetycji. Był członkiem podziemnego Towarzystwa Tomasza Zana. 4 marca 1916 wzięty z poboru do wojska pruskiego – walczył na obu frontach I wojny światowej. W październiku 1918 zdezerterował. Do 20 stycznia 1919 służył ochotniczo w Straży Ludowej w Rozdrażewie. Potem, w stopniu sierżanta, dowodził ochotniczą kompanią rozdrażewską 12 pułku Strzelców Wielkopolskich (walki pod Krotoszynem, Zdunami, Borownicą i Chachalnią, a potem pod Lwówkiem, Kwilczem i Międzychodem). W 1919 zdał spóźnioną maturę w Ostrowie Wielkopolskim. W 1920 walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1925 ożenił się z Marią Kluczyńską. Od 1930 nauczał w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim^[1]. W sierpniu 1935 roku został przeniesiony do 23 pułku artylerii lekkiej w Będzinie na stanowisko kwatermistrza^[2].

31 sierpnia 1939 dowodził II dywizjonem 65 pułku artylerii lekkiej. 19 września raniono go w nogę (rejon Rawy Ruskiej). 29 września Niemcy wzięli go do niewoli. Cały okres okupacji niemieckiej przebywał w oflagach II B Arnswalde oraz II D Gross-Born, gdzie nauczał tajnie sztuki artyleryjskiej. 5 lutego 1945 wstąpił do 1. Armii Wojska Polskiego, która oswobodziła obóz. Doszedł do stopnia pułkownika^[3].

Pochowany na cmentarzu garnizonowym na poznańskiej Cytadeli^[4].

↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 187, 816.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 99.
↑ ^a ^b Wlkp.24.info, Franciszek Talarczyk
↑ Tablica informacyjna na grobie in situ.
↑ ^a ^b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 187.
↑ M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.