Franciszek Hiacynt

Książę Sabaudii
Okres	od 1637 do 4 października 1638
Dane biograficzne
Dynastia	sabaudzka
Data i miejsce urodzenia	14 września 1632 Turyn
Data i miejsce śmierci	4 października 1638 Turyn
Ojciec	Wiktor Amadeusz I
Matka	Krystyna Maria Burbon
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Franciszek Hiacynt, wł. Francesco Giacinto di Savoia (ur. 14 września 1632, zm. 4 października 1638) – książę Sabaudii w latach 1637–1638 (regencję w tym czasie sprawowała jego matka Krystyna Maria Burbon). Markiz Saluzzo, hrabia Aosty, Moriany i Nicei, tytularny król Królestwa Jerozolimskiego. Nazywano go również Rajskim Kwiatem (fr. Fleur de Paradis, ang. Flower of Paradise).

Był drugim synem Wiktora Amadeusza I, księcia Sabaudii, i Krystyny Marii Burbon, jego starszy brat Ludwik Amadeusz zmarł, jeszcze zanim Franciszek Hiacynt się urodził. Kiedy zmarł jego ojciec, Franciszek Hiacynt miał zaledwie 5 lat, a zmarł rok później, więc przez całe jego panowanie to jego matka była faktyczną władczynią (była ona francuską księżniczką, córką króla Henryka IV i jego drugiej żony Marii Medycejskiej). Zmarł zaś w zamku Valentino w Turynie. Jego następcą został jego młodszy brat Karol Emanuel II.

Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) od 1637 Wielki Mistrz^[1]