Francisco de Quevedo y Villegas
Francisco de Quevedo (obraz przypisywany Velazquezowi lub Juanowi van der Hamen) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
8 września 1645 |
Odznaczenia | |
Francisco de Quevedo y Villegas (ur. 14 września 1580 w Madrycie, zm. 8 września 1645 w Villanueva de los Infantes (Ciudad Real)) – hiszpański poeta barokowy, polityk, patriota, jeden z głównych przedstawicieli konceptyzmu w okresie Złotego Wieku.
Życiorys
Urodził się w szlacheckiej rodzinie ściśle związanej z dworem króla Filipa II, gdzie jego rodzice zajmowali wysokie stanowiska (matka była damą dworu królowej). Wcześnie osierocony, pobierał nauki u jezuitów w Ocaña, potem studiował w Alcalá de Henares.
Od roku 1606 mieszkał w Madrycie, poświęcając się pracy literackiej. Nawiązał tam liczne kontakty i przyjaźnie, m.in. z Lope de Vegą i Cervantesem. Głośniej było jednak o jego antypatiach literackich i osobistych: krytykował np. dramaturga Juana Ruiza de Alarcón, którego ośmieszał nie tylko jako literata, lecz także ze względu na wygląd fizyczny (Alarcón był rudy i garbaty). Przeciwnicy nie pozostawali mu dłużni, tym bardziej że sam Quevedo miał kilka widocznych defektów fizycznych; utykał na jedną nogę, a ze względu na krótki wzrok nosił grube, okrągłe okulary, powszechnie nazywane z tego powodu w Hiszpanii quevedos[1]. Najzajadlejszą walkę toczył jednak z Luisem de Góngora, przywódcą szkoły tzw. kulteranizmu. Pod jego adresem napisał serię jadowitych satyr, zarzucając mu żydowskie pochodzenie, skłonność do hazardu, zboczenia seksualne i cała serię innych grzechów.
W 1613 wyjechał do Włoch jako sekretarz swego protektora, księcia Osuny ; ponownie przebywał tam od 1616, kiedy Osuna uzyskał urząd wicekróla Neapolu. W tym czasie wypełnił kilka misji dyplomatycznych, za co w 1618 został nagrodzony habitem rycerskiego Zakonu Santiago. Kiedy książę Osuna popadł w niełaskę w 1620, pociągnął za sobą swego protegowanego. Quevedo został wygnany z Madrytu do swego majątku w Torre de Juan Abad (Ciudad Real), gdzie dzielił swój czas między książki i procesy z sąsiadami, podważającymi jego prawo do majątku.
Początek panowania Filipa IV oznaczał dla Queveda powrót do Madrytu, a wraz z tym – do czynnego życia politycznego i literackiego. Pisał liczne dzieła moralne i polityczne oraz traktaty religijne. Ten płodny okres trwał aż do 1639, kiedy to z powodu anonimowego memoriału krytykującego politykę potężnego faworyta królewskiego, hrabiego de Olivares, pisarz został uwięziony w klasztorze San Marcos w Leónie. W zimnej, wilgotnej celi spędził cztery lata, aż do upadku Olivaresa w 1643. Wyszedł z więzienia ze zrujnowanym zdrowiem, zdecydowany wycofać się z życia publicznego. Ostatnie lata spędził w Torre de Juan Abad. Zmarł we wrześniu 1645.
Dzieła
Podobnie jak osobowość Queveda, jego dzieła są pełne kontrastów. Ze szczerą pobożnością i surowością moralną sąsiadują złośliwość, cynizm i skłonność do skatologii; stoicka pogarda dla świata miesza się z ambicją; chrześcijańska pokora nie wyklucza nienawiści i okrutnej drwiny. Stąd twórczość Queveda obejmuje zarówno traktaty religijno-moralne, projekty polityczne czy filozoficzne rozważania, jak i bezlitosne satyry i obrazy ludzkiej głupoty, brzydoty i słabości.
Wśród dzieł prozatorskich na wyróżnienie zasługują przede wszystkim: powieść łotrzykowska Żywot młodzika niepoczciwego (La Vida del Buscón llamado Don Pablos , 1626) oraz alegoryczno-satyryczne Sny (Sueños ), zredagowane w latach 1606–1620, ale wydane drukiem dopiero w 1627.
Polskie wydania dzieł Queveda
- Francisco de Quevedo: Żywot młodzika niepoczciwego imieniem Pablos czyli wzór dla obieżyświatów i zwierciadło filutów. Przeł. Kalina Wojciechowska, wstęp Piotr Sawicki. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1978.
- Francisco de Quevedo: Sny. Godzina dla każdego, czyli Fortuna mózgiem obdarzona. Przeł. Kalina Wojciechowska, wstęp Kazimierz Piekarec. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1982. ISBN 83-06-00296-2.
- Francisco de Quevedo Polityka Boża. Rządy Chrystusowe, książka wydana przez jezuitów w 1633 r., tłumaczona bezpośrednio z języka hiszpańskiego.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Piotr Sawicki, Słowo wstępne, w: F. de Quevedo, Żywot młodzika niepoczciwego, Warszawa 1978, s. 5-14.
Linki zewnętrzne
- ISNI: 0000000121339650
- VIAF: 56604566
- LCCN: n79029741
- GND: 118597353
- NDL: 00453512
- LIBRIS: b8nqr51v2l68jb8
- BnF: 118873287
- SUDOC: 026668521
- SBN: CFIV016351
- NLA: 36162662
- NKC: jn19981002066
- DBNL: quev002
- BNE: XX1066651
- NTA: 068751095
- BIBSYS: 90117421
- CiNii: DA0081123X
- Open Library: OL44728A, OL2027820A
- PLWABN: 9810656241505606
- NUKAT: n97034461
- J9U: 987007266828105171
- PTBNP: 47042
- CANTIC: a10520090
- LNB: 000188551
- NSK: 000005166
- BNA: 000032455
- CONOR: 16815971
- BNC: 000037042
- BLBNB: 000612375
- KRNLK: KAC201513335
- LIH: LNB:IYh;=Bg
- PWN: 3964992
- Britannica: biography/Francisco-Gomez-de-Quevedo-y-Villegas
- Treccani: quevedo-y-villegas-francisco-gomez-de
- Universalis: quevedo-y-villegas-francisco-gomez-de
- БРЭ: 2058716
- NE.se: francisco-de-quevedo
- SNL: Francisco_de_Quevedo
- VLE: francisco-gomez-de-quevedo-y-villegas
- Catalana: 0053722
- DSDE: Francisco_Gómez_de_Quevedo_y_Villegas
- Hrvatska enciklopedija: 51289