Francis Baily
Francis Baily (ur. 28 kwietnia 1774 w Newbury w Anglii, zm. 30 sierpnia 1844 w Londynie[1]) − angielski astronom, który podczas obrączkowego zaćmienia Słońca (15 maja 1836) odkrył zjawisko dziś zwane perłami Baily’ego. Opisał to zjawisko dokładnie i przyczynił się do zwiększenia zainteresowań badaniami zaćmień Słońca.
Wyznaczył (ponownie) gęstość Ziemi oraz zmierzył jej eliptyczność.
Dokonał rewizji kilku katalogów gwiazd.
Czterokrotnie był prezydentem Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego – w latach 1825–1827, 1833–1835, 1837–1839, 1843–1845, jest rekordzistą pod względem pełnionych kadencji na tym stanowisku (współrekordzistą jest George Biddell Airy)[2].
Wyróżnienia
- Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego (1827) i (1843).
- Nazwiskiem Francisa Baily’ego nazwano krater księżycowy Baily[3].
Przypisy
- ↑ Baily Francis, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-12-03].
- ↑ List of Presidents and Dates of Office. [w:] A brief history of the RAS [on-line]. Royal Astronomical Society. [dostęp 2016-07-27]. (ang.).
- ↑ Planetary names: Baily on Moon. [w:] Gazetteer of Planetary Nomenclature [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna. [dostęp 2014-05-05]. (ang.).
Bibliografia
- Francis Baily, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-03] (ang.).
Kontrola autorytatywna (osoba):