Francesco Guidobono Cavalchini (ur. 4 grudnia 1755 w Tortonie, zm. 5 grudnia 1828 w Rzymie) – włoski kardynał.

Urodził się 4 grudnia 1755 roku w Tortonie, jako syn Pietra Alberta Guidobono Cavalchiniego i Antonii Marii dalla Valle Agnelli Maffei^[1]. Studiował na Collegio Clementino, a potem dyplomację na Papieskiej Akademii Kościelnej^[1]. Po studiach wstąpił na służbę do Kurii Rzymskiej i został prałatem Jego Świątobliwości, relatorem Świętej Konsulty i klerykiem Kamery Apostolskiej^[1]. W latach 1800–1817 był gubernatorem Rzymu i wicekamerlingiem^[1]. W czasie francuskiej okupacji Rzymu w 1808 roku, został uwięziony w Zamku Świętego Anioła, a następnie internowany do Fenestrelle i na południe Francji^[1]. 24 sierpnia 1807 roku został kreowany kardynałem in pectore^[2]. Jego nominacja na kardynała diakona została ogłoszona na konsystorzu 6 kwietnia 1818 roku, a następnie nadano mu diakonię Santa Maria in Aquiro^[2]. Otrzymał roczną dyspensę na przyjęcie święceń^[1]. W 1824 roku został prefektem Kongregacji Dobrego Rządu^[1]. Zmarł 5 grudnia 1828 roku w Rzymie^[1].