Fosfomycyna
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C3H7O4P | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
138,06 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS |
23155-02-4 | ||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||
| DrugBank | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
| ATC | |||||||||||||||||||||||||||||
| Stosowanie w ciąży |
kategoria B | ||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Fosfomycyna (łac. Fosfomycinum) – fosforoorganiczny związek chemiczny z grupy fosfonianów. Jest antybiotykiem. Występuje naturalnie, został wyizolowany z różnych szczepów Streptomyces[2], będący pochodną kwasu fosfonowego.
Mechanizm działania
Fosfomycyna jest antybiotykiem o działaniu bakteriobójczym[3]. Mechanizm działania opiera się na hamowaniu pierwszego etapu syntezy peptydoglikanu ściany komórkowej bakterii, poprzez unieczynnienie enzymu transferazy fosfoenolopirogronianowej[3].
Spektrum działania
Fosfomycyna obejmuje swym działaniem zarówno bakterie Gram-dodatnie, jak i Gram-ujemne, między innymi:
Na fosfomycynę oporne są drobnoustroje z rodzaju Bacteroides oraz pewne szczepy Pseudomonas i Proteus. Oporność może być typu chromosomalnego lub plazmidowego.
Wskazania
Fosfomycynę stosuje się w niepowikłanych postaciach zapalenia pęcherza moczowego, w przypadku bezobjawowego bakteriomoczu, o ile są wskazania do jego leczenia, oraz w profilaktyce zakażeń układu moczowego.
Przeciwwskazania
- nietolerancja leku
- ciężka niewydolność nerek
- leczenie hemodializą
- wiek poniżej 5. i powyżej 75. roku życia
Działania niepożądane
Fosfomycyna może wywołać nudności, zgagę, biegunkę, ból brzucha, ból i zawroty głowy.
Preparaty w Polsce
Preparaty fosfomycyny dostępne są w postaci granulatu do sporządzania roztworu doustnego (dostępne na receptę) lub proszku do sporządzania roztworu do infuzji (do stosowania w leczeniu zamkniętym): W lipcu 2020 w Polsce dostępne były Afastural, Infectofos, Monural, Symural i Uromaste[4][a].
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b c Fosfomycin, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00828 (ang.).
- ↑ Ernst Mutschler: Farmakologia i toksykologia. Wrocław: MedPharm Polska, 2010, s. 854. ISBN 978-83-60466-81-0.
- ↑ a b Podlewski JK., Chwalibogowska-Podlewska A.: Leki współczesnej terapii. Warszawa: Medical Tribune Polska, 2009, s. 354. ISBN 978-83-60135-54-9.
- ↑ Preparaty zawierające: fosfomycyna (fosfomycin) [online], Medycyna Praktyczna [dostęp 2020-07-22].
- ↑ Monural, 2 g, granulat do sporządzania roztworu doustnego [online], Główny Inspektor Farmaceutyczny [dostęp 2020-07-22] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-22].
- ↑ Uromaste, 2 g, granulat do sporządzania roztworu doustnego [online], Główny Inspektor Farmaceutyczny [dostęp 2020-07-22] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-22].
- ↑ Magda Ważna, GIF wycofuje z obrotu wszystkie serie leków Monural i Uromaste [online], medonet.pl, 19 czerwca 2020 [dostęp 2020-07-22].
- ↑ Główny Inspektor Farmaceutyczny, Decyzje z 17 czerwca 2020 [online], Rejestr Decyzji Głównego Inspektora Farmaceutycznego [dostęp 2020-07-22].
Bibliografia
- Indeks leków Medycyny Praktycznej 2007. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2007, s. 279. ISBN 978-83-7430-110-7.
