Forbol
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
(1aR,1bS,4aR,7aS,7bS,8R,9R,9aS)-1,1a,1b,4,4a,7a,7b,8,9,9a-dekahydro-4a,7b,9,9a-tetrahydroksy-3-(hydroksymetylo)-1,1,6,8-tetrametylo-5H-cyklopropa[3,4]benz[1,2-e]azulen-5-on |
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C20H28O6
|
| Masa molowa
|
364,43 g/mol
|
| Wygląd
|
kryształy (po krystalizacji z etanolu)[1]
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
17673-25-5
|
| PubChem
|
442070
|
| SMILES
|
CC1C(C2(C(C2(C)C)C3C1(C4C=C(C(=O)C4(CC(=C3)CO)O)C)O)O)O |
|
| InChI
|
InChI=1S/C20H28O6/c1-9-5-13-18(24,15(9)22)7-11(8-21)6-12-14-17(3,4)20(14,26)16(23)10(2)19(12,13)25/h5-6,10,12-14,16,21,23-26H,7-8H2,1-4H3/t10-,12+,13-,14-,16-,18-,19-,20-/m1/s1 |
| InChIKey
|
QGVLYPPODPLXMB-UBTYZVCOSA-N |
|
|
|
| Niebezpieczeństwa
|
| Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2016-06-28]
|
|
|
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
| Na podstawie podanej karty charakterystyki
|
|
|
|
| Zwroty H
|
H300, H310, H315, H319, H330, H335
|
| Zwroty P
|
P260, P264, P280, P284, P302+P350, P305+P351+P338
|
|
|
| Europejskie oznakowanie substancji
|
| oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
|
| Na podstawie podanej karty charakterystyki
|
|
Silnie
toksyczny
(T+)
| |
|
|
| Zwroty R
|
R26/27/28, R36/37/38
|
| Zwroty S
|
S26, S27, S28, S36/37/39, S45
|
|
|
| Numer RTECS
|
GZ0600000
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
|
Forbol – organiczny związek chemiczny z grupy diterpenoidów. Po raz pierwszy został wyizolowany w 1934 roku jako produkt hydrolizy oleju krotonowego pozyskanego z nasion rośliny Croton tiglium. Struktura forbolu została odkryta w 1967 roku. Forbol jest rozpuszczalny w większości polarnych rozpuszczalników organicznych[potrzebny przypis], a także w wodzie[1].
Wiele estrów pochodzących od forbolu ma ważne właściwości biologiczne jak np. zdolność do zachowywania się jak kokarcynogen poprzez aktywację kinazy białkowej C[potrzebny przypis].
Przypisy
