Fokker D.IV
Fokker D.IV | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Konstruktor |
Martin Kreutzer |
Typ | |
Konstrukcja |
dwupłat o konstrukcji mieszanej, podwozie klasyczne – stałe |
Załoga |
1 (pilot) |
Historia | |
Data oblotu | |
Lata produkcji |
1916 |
Liczba egz. |
33 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 6-cylindrowy silnik rzędowy Mercedes D.III |
Moc |
160 KM |
Wymiary | |
Rozpiętość |
9,7 m |
Długość |
6,3 m |
Wysokość |
2,45 m |
Powierzchnia nośna |
21 m² |
Masa | |
Własna |
606 kg |
Startowa |
841 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
160 km/h |
Prędkość wznoszenia |
1000 m w 3 min |
Pułap |
5000 m |
Długotrwałość lotu |
1,5 h |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 lub 2 karabiny maszynowe lMG 08 7,92 mm – stałe, w górnej części kadłuba | |
Użytkownicy | |
Cesarstwo Niemieckie |
Fokker D.IV – niemiecki samolot myśliwski z okresu I wojny światowej, zaprojektowany w 1916 roku w wytwórni Fokker Aeroplanbau, konstrukcji Martina Kreutzera.
Historia powstania i konstrukcja
Samolot był rozwinięciem wcześniejszego dwupłatowego myśliwca Fokker D.I, który ze względu na niską moc silnika miał bardzo przeciętne osiągi, w szczególności słabą manewrowość i niską prędkość wznoszenia[1]. Jego prototyp był oznaczony Fokker M21[2]. Konstrukcja była praktycznie identyczna z D.I: kadłub w postaci stalowej kratownicy, obciągniętej płótnem; przód kadłuba osłonięty metalowymi panelami; usterzenie płytowe bez nieruchomych powierzchni stabilizujących; skrzydła proste, o jednakowej rozpiętości. Od poprzednika różnił się sześciokątnym przekrojem kadłuba, silnikiem, był nieco większy, a co najważniejsze – górny płat wyposażony był w lotki[3].
Samolot napędzał rzędowy, 6-cylindrowy silnik Mercedes D.III o mocy 160 KM; chłodnice o konstrukcji plastra miodu umieszczone były po obu stronach kadłuba[4]. D.IV miał maksymalny pułap 5000 m. Czas wznoszenia wynosił odpowiednio: 3 min na 1000 m, 5 min na 2000 m, 12 min na 3000 m i 20 min na 4000 m. Prędkość maksymalna samolotu to 160 km/h[2].
Samolot uzbrojony był w dwa zsynchronizowane karabiny maszynowe lMG 08 kal. 7,92 mm, ale zazwyczaj zabudowywano tylko jeden, dla uzuskania lepszych osiągów[5]. Zbudowano 33 Fokkery D.IV[6]
Służba
Samolot wprowadzono do użytku w Luftstreitkräfte w 1916 roku. Początkowo wchodził w skład mieszanych oddziałów lotniczych Feldfliegerabteilung i wczesnych jednostek myśliwskich. Samolot miał nieco lepsze osiągi od wersji D.I, ale wciąż słabą zwrotność i gdy pojawiły się myśliwce Albatros D.I, został, wraz z pokrewnymi konstrukcjami, przesunięty do szkół lotniczych[6][3], a silniki D.III przeznaczono dla lepszych Albatrosów[4].
Przypisy
- ↑ Gray i Thetford 1970 ↓, s. 87.
- ↑ a b Lamberton 1964 ↓, s. 218–219.
- ↑ a b Lamberton 1964 ↓, s. 120.
- ↑ a b Gray i Thetford 1970 ↓, s. 88.
- ↑ Gray i Thetford 1970 ↓, s. 90.
- ↑ a b Gray i Thetford 1970 ↓, s. 89.
Bibliografia
- Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of the First World War. London: Putnam, 1970. ISBN 0-85177-809-7.
- W.M. Lamberton: Fighter Aircraft of the 1914–1918 War. Letchworth: Harleyford Publ., 1964. ISBN 0-8306-8350-X.
Linki zewnętrzne
- Fokker D.IV w serwisie Ugołok Nieba