Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Flor Peeters

Flor Peeters
Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1903
Tielen

Pochodzenie

belgijskie

Data i miejsce śmierci

4 lipca 1986
Antwerpia

Instrumenty

organy

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, organista, pedagog

Odznaczenia
Wielki Oficer Orderu Leopolda (Belgia) Komandor Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego
Strona internetowa

Flor Peeters (ur. 4 lipca 1903 w Tielen, zm. 4 lipca 1986 w Antwerpii[1][2]) – belgijski kompozytor, organista i pedagog.

Życiorys

W latach 1919–1923 uczył się w Lemmensinstitut w Mechelen, gdzie jego nauczycielami byli Lodewijk Mortelmans (kompozycja), Jules Van Nuffel (chorał gregoriański) i Oscar Depuyd (organy)[1][2]. Od 1923 roku pełnił funkcję drugiego, a od 1925 roku pierwszego organisty w katedrze św. Rumolda w Mechelen[1]. Od 1923 roku uczył też gry na organach w Lemmensinstitut[1]. Od 1931 do 1938 roku był wykładowcą konserwatorium w Gandawie[2]. W latach 1935–1948 wykładał w konserwatorium w Tilburgu, a w latach 1948–1968 w konserwatorium w Antwerpii, którego w latach 1952–1968 był dyrektorem[1][2]. Od 1968 do 1985 roku prowadził w Mechelen mistrzowskie kursy gry na organach[1].

Koncertował w licznych krajach, wykonując dzieła muzyki dawnej i współczesnej oraz swoje własne kompozycje[1]. W 1968 roku został odznaczony komandorią Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego[1]. W 1971 roku otrzymał z rąk króla Baldwina I krzyż wielkiego oficera Orderu Leopolda[3] i tytuł barona[1][2]. Doktor honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Ameryki w Waszyngtonie (1962) i Katolieke Universiteit w Leuven (1971)[1].

Twórczość

Należał do najwybitniejszych belgijskich twórców muzyki organowej, napisał kilkaset utworów na organy, od łatwych dzieł o przeznaczeniu praktycznym po duże dzieła wirtuozowskie[1]. Tworzył także kompozycje religijne na chór i organy[1]. Utwory Peetersa cechują się płynną linią melodyczną, widoczne są w nich nawiązania do chorału gregoriańskiego i flamandzkiej muzyki ludowej[1]. Jego twórczość odznacza się użyciem zróżnicowanych technik kontrapunktycznych, polirytmią i dysonansową harmonią, często politonalną[1].

Skomponował m.in. następujące utwory na organy: Passacaglia and Fugue (1938), Sinfonia (1940), Koncert organowy (1944), Lied Symphony (1948), 30 Short Chorale Preludes (1959), 213 Hymn Preludes for the Liturgical Year (1959–1967)[2]. Był też autorem prac Anthologia pro organo (4 tomy, Bruksela 1949–1959), Ars organi (3 tomy, Bruksela 1952–1954) i Little Organ Book (Boston 1957)[2].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 5. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2750. ISBN 0-02-865529-X.
  3. ↑ James Conely: Foreword. W: Flor Peeters: Thirty-Five Miniatures and Other Pieces for Organ. Miami: Summy-Birchard, 1975, s. 2. ISBN 0-87487-602-8.
Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Flor_Peeters